Dom Masona i Kamili Devouey

Kamila

Wstała powoli. Nic się nie odezwała, bo w szoku była. Podała Ivy Masonowi i próbowała otrzepać się z gruzu i kurzu.

Arno

Wziął Ivy na ręce. Wszyscy w czwórkę wyszli na zewnątrz i doznali szoku. Nie spodziewali się aż takich zniszczeń...rozglądali się po ulicy.
Zauważył w jakim stanie jest dom Rachel. Nie mógł jej nie pomóc.
- Muszę tam iść! - krzyknął i wskazał na jej dom; a w zasadzie to co z niego zostało.
- Nie możesz tam iść, to zbyt niebezpieczne! - wykrzyknął.
- Mam to gdzieś Mason, skończyły się czasy gdy jako starszy brat zastępowałeś mi ojca...nadal jesteś starszy, ale teraz to ja odpowiadam za siebie, jestem dorosły! - krzyknął i go poklepał po plecach, po czym pobiegł bez przygotowania do domu Rachel.
[wybiega : Nicolas]

Kamila

- To straszne, że żywioł może aż tak zniszczyć okolicę. Będziemy musieli naprawić szkody wyrządzone w domu. - materialistka, znów zaczęła o pieniądzach pieprzyć.

Arno

- Nic się nie martw. - cmoknął ją w usta.

Kamila

- Poradzimy sobie ? - spytała beznamiętnie, już nawet nie miała nadziei w głosie. Ciągle tak smutno patrzyła w jego oczy i widać było, że sama by sobie już z tym nie poradziła. Przy trzęsieniu było co innego - miała przyjaciółki. A teraz ? Miała męża i córkę, a ciągle żyła w strachu, że mogła ich stracić.

miss.

Anna jakaś taka postresowana przyszła tutaj. I wzięła Ivy od Kamili. Nie pytała sie ani nic, poprostu ją wzieła. W końcu to ona jest jej rodziną, nie ona. Przytuliła ją i pocałowała w główke.
- Te wszyskie katastrofy dotykają tylko te wasze cholene Stany - marudziła.

Kamila

"Kurwa, jednak ta szmata przeżyła."- pomyślała w duchu widząc Annę. - Nie tylko Stany, jakbyś chciała wiedzieć. Jest jeszcze wiele innych miejsc na świecie, w których były gorsze katastrofy, niż tu. - odpowiedziała zgryźliwie, bo nie miała ochoty być miła dla tej kurwy.

miss.

Prychnęła.
- wybacz panno wszystkowiedząca. - przewróciła ślipiami.
- I radze nauczyć liczyć sie ze słowami. Bo możesz już mojej siostrzenicy nie zobaczyć... - tak tak... mnie arno wkurzył chcąc ją zabić więc anna załatwia teraz wszystko żeby ją zabrać. I już jej sie to prawie udało. Czeka tylko na jeszcze jeden papierek.

Kamila

Olała uwagę Anny i przykuła na siebie uwagę dziecka. Próbowała je rozbawić i pokazać, jaka to jest fajna, bo chciała pokazać Annie, że to ją Ivy kocha bardziej. Ja takiego zachowania szczerze mówiąc nie popieram no ale każdy robi, jak uważa.

miss.

Dziecko zaczęło płakać xDDD
- Oh nawet dziecka ne potrafisz rozbawić. - znów prychneła i zaczęła ją uspokajać.

Kamila

- Ona po prostu jest w szoku. Przeżyła to tak samo mocno, jak jej ojciec. No wiesz... chyba są do siebie podobni, jak mają takie same geny.- proszę nie pisać, że się nie znam na genetyce, ale to moja postać uważa, że Ivy jest bardziej podobna do ojca niż do matki, a to dlatego bo Kamila nie znała Cecylii. A ja tylko próbuję wczuć się w rolę.

miss.

Roześmiała się. Bo po pierwsze była suką a po drugie ivy była podobna do rudej.
- Oh to jest takie wzruszające. Myślałaś żeby iść do Ophry ze swoją historią? - znów iroznizowała. I uspokoiła Ivy. I pocałowała ją w główke.

Kamila

Miała ochotę powyrywać Annie kudły i zadźgać ją nożem, czy czymś, ale postanowiła, że zachowa spokój. - Ale jak rozumiem z twoim domem wszystko w porządku, tak ? - spytała udając milutką, a po chwili zwróciła się do Masona - A ty kochanie czemu się nie odzywasz ?

miss.

- Wszystko. Stoi calutki i nawet w dobrym stanie. - miała mała na rękach i sobie z nią zaczęła tak dreptac w tą i spowrotem, coś do niej mówiąc.

Kamila

- Cieszę się, że nic ci się nie stało, ani rodzinnemu domowi Ivy. - a tak na prawdę chciałaby, by Anna zginęła razem z tym domem. ,Ach, jacy ci ludzie są czasem fałszywi w swoich wypowiedziach...

Arno

Na razie sie uspokoilo wiec sie nie wtracal, ale odebral Annie Ivy i wzial ja na rece. xDD

Kamila

Uśmiechnęła się. - A kiedy zamierzasz stąd wyjechać ? Bo z tego co ja wiem to nie podoba ci się tutaj. - spytała Anny, ale wcale na nią nie patrzyła. Chciała jej pokazać, że ma ją gdzieś i Anna ma jak najszybciej zniknąć z jej życia.

miss.

Dupa nie wział jej. Anna ma Iv na rękach. Arno nie wkurzaj mnie tylko... znacz w sumie mozesz mnie wkurzać bo ic i tak będzie zabrana XD
- Czy ja wiem... Gdyby pominąć te katastrofy jest to całkiem przyjemne miasteczko... no i mam jeszcze pare spraw do załatwienia. - w jej myślach rozbrzmiał taki przerażajacy śmiech xD no bo przypomniał jej sie ten uroczy filmik z dnia swojego przyjazdu. Uśmiechnęła się tak... wrednie XD i nawet przez sekunde spojrzała na Masona XDDD

Kamila

- To może najlepiej tu pozostaniesz ? Jak wyjedziesz to nie będziesz blisko siostrzenicy... będziesz za nią tęsknić... - a proponowała to ze względu na Ivy. Gdyby jej z nimi nie było to inaczej rozmawiałaby z tą kobietą...

miss.

- Będe blisko... o to sie nie musisz martwić. Mała nawet nie zdąży za mną zatęsknić.
- Nie kochanie? - zwróciła so do Iv, a ta jej odpowiedziała. W tym swoim bliżej nieznanym jezyku XD i sie uśmiechneła nawet.

Kamila

- Mała potrzebuje takiej uprzejmej cioci. - powiedziała patrząc na Ivy i pogładziła małą po włoskach, więc dziecko już się śmiało. I dzidzia ma dobry humor i powinno być git.

miss.

- musisz za mną chodzić tak krok w krok? Dziewczyna wrzuć na luz. Daj ludziom troche przestrzeni. - sie zirytowała, bo ona chodzi sobie z tym dzieciakiem a ta cały czas przyklejona.

Kamila

/To musi nieźle wyglądać, po prostu nie umiem sobie tego wyobrazić na razie.
No to się bez słowa odsunęła na chwilę. - Idziemy zobaczyć ruiny Wisterii ? - zaproponowała, choć i tak nie chciała tam iść. Po prostu czekała, aż Anna sobie pójdzie, a ona będzie mogła nosić na rękach i ogólnie być z Ivy.

miss.

- To sobie idzie. Ja zostane z małą. - drugie zdanie powiedziała tonem nnie znoszącym sprzeciwu.

Kamila

Normalnie miała ochotę zakląć. - Pójdźmy całą czwórką najlepiej. - rzuciła drugą propozycję, choć i tak wiedziała, że Anna zechce zostać tutaj.