 Wysłany: Pon 19:42, 05 Paź 2009 Temat postu: |
|
| ***w drodze po oddanie kapitanowi broni***
[wrak samolotu, lot Oceanic 814, gdzieś na Pacyfiku] [nar]Pomoc przybyła nadzwyczaj szybko. Kilka godzin po katastrofie zaczął się transport rannych.[/nar] [tydzień później - szpital, Portland] - Kupuję! - wysoka blondynka w szpitalnym fartuchu siedziała na łóżku grając z jakimś mężczyzną w Monopoly. Mark uśmiechał się szeroko. - Nie sądzę. Nie stać cię - Owszem! Stać - dziewczyna równie radośnie oznajmiła to mężczyźnie. [pół roku później...] - Ale czy to, co robię to oby na pewno dobry pomysł? - Wiesz przecież, że tak! - Grace odpowiedziała do niej przez zamknięte drzwi - No, a w każdym bądź razie teraz już późno na odwrót - uśmiechnęła się. Wyszła w końcu z tego pomieszczenia ubrana w... suknię ślubną. Była wyraźnie rozpromieniona. - Pięknie! - uśmiechnęła się naprawdę szeroko oglądając Shannon ze wszystkich stron - No, a teraz idź tam i pokaż im wszystkim, jak bardzo go kochasz [nar]Wyszły razem z pokoiku i podążyły korytarzem.[/nar] [jakiś czas później] - Ogłaszam Was Panem i Panią Thomson! Możecie się pocałować! Mark odgiął welon z twarzy żony, objął ją w pasie i pocałował. Wiedział już, że od tej pory jej pieniądze są także jego pieniędzmi... |
|
| Wysłany: Wto 16:05, 25 Lis 2008 Temat postu: |
|
| [samolot, lot Oceanic 814, gdzieś nad Pacyfikiem]
Siedziała na swoim miejscu i się wyjątkowo nudziła. Nie myślała już nawet o Fordach. Dała sobie z nimi spokój. Niech sobie żyją w tym swoim sielankowym życiu i niech się nim zakrztuszą. Przed nią w tej chwili otwarta była droga kariery w LA. Jeszcze kilka godzin i będą na miejscu, tak przynajmniej mówił kapitan. [nar]Rozlega się ponownie głos kapitana z głośników.[/nar] - Mówi kapitan. Jesteśmy na wysokości dziesięciu tysięcy metrów. Mamy doskonałą pogodę, miejmy nadzieję, że tak samo będzie w… – ale kapitan nie skończył, bo samolotem wstrząsnęły lekkie turbulencje. - Proszę się nie martwić. To tylko lekkie turbulencje – w momencie, gdy mówił o lekkich turbulencjach samolotem znów zatrzęsło. Tym razem już mocniej. Zaczęły wypadać walizki ze schowków nad głowami pasażerów, a chwilę później wyskoczyły maski tlenowe. Shannon chwyciła za maskę wiszącą przed nią. Z tyłu samolotu dobiegł ją trzask łamanego poszycia, a chwilę później ogon samolotu oderwał się od kadłuba. Maszyna zaczęła pikować w dół… Dziewczyna patrzyła na to wszystko z przerażeniem do momentu, gdy oberwała w głowę kawałkiem jakiegoś odłamka. Po jej skroni spłynęła strużka krwi… |
|
| Wysłany: Nie 14:59, 12 Paź 2008 Temat postu: |
|
| [pół roku temu, cz. VI]
Pod dom Shannon Rutherford podjechała taksówka. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że był to środek nocy. Dziewczyna wyszła z budynku obładowana walizkami. Taksówkarz wybiegł z auta i podbiegł do kobiety. Pomógł jej nieść bagaże, które wsadził do bagażnika. Shannon obejrzała się jeszcze za siebie. Miała zaczerwienione oczy, ale makijaż był już idealny. Wsiadła do taksówki i odjechała. |
|
| Wysłany: Nie 13:33, 12 Paź 2008 Temat postu: |
|
| [na wstępie chcę podziękować Ninie, dzięki której to wspomnienie mogło w ogóle powstać xD Dzięki Ci! xD]
[pół roku temu, cz. IV (wersja pełna)] Widzimy poważną kłótnię pomiędzy Sarą Ford i Shannon Rutherford. Wyraźnie widać, że ta druga kłótnię przegrywa. Shannon stała w salonie, a kilka kroków przed nią była Sara. - I ty myślisz, że on z tobą zostanie?! - blondynka uśmiechnęła się ironicznie - Myślałam, że taka "wielka" pani redaktor jest bardziej bystra... - Po tobie natomiast, plastikowa barbie, nie spodziewałam się zbyt wielkiej inteligencji i w zasadzie się nie pomyliłam - zmrużyła oczy, mierząc Shannon spojrzeniem. - Sawyer cię nie chce, w jaki sposób mam ci to wtłuc do głowy, żebyś w końcu zrozumiała? Prychnęła na słowa "plastikowa barbie". - A nie zdziwiło cię, dlaczego nie poszedł na policję? Dlaczego mnie broni? - była wkurzona - Rozejrzyj się! On nadal mnie pragnie! Oczy Sary dosłownie zapłonęły wściekłością. - Jeśli pragnąłby cię chociaż w części tak, jak ja pragnę skopać ci tyłek, to zaczęłabym się martwić. Jesteś dla niego tylko fragmentem przeszłości. I to takim fragmentem, który wolałby wyciąc. Więc jeśli masz chociaż odrobinę godności, zostaw moją rodzinę w spokoju i zrób sama sobie przysługę - idź w cholerę - warknęła, siląc się na spokojny ton głosu, ale niezbyt jej wychodziło. Shannon założyła ręce na klatce. - Odejdę, ale tylko z Sawyerem! - wrzasnęła - Wkrótce to ty będziesz przeszłością! - zaczynało brakować jej argumentów... Na jej policzkach pojawiły się rumieńce, które bynajmniej nie były oznaką zawstydzenia, a o wiele bardziej niebezpiecznego u Sary uczucia. Podeszła krok bliżej i patrzyła na Shannon wyzywającym wzrokiem. - Jeszcze nie pokazałam ci, jak kończy się zadzieranie z ludźmi, których kocham - oznajmiła dobitnie. - A włamanie do mojego domu i kontakt z moim synem chyba pod to podchodzi. Więc ostrzegam cię po raz ostatni - zbliż się jeszcze raz do mojej rodziny, a powyrywam ci nogi z dupy i wsadzę odwrotnie. Shannon już prawie zrobiła krok w tył, ale cofnęła nogę. - Uwierz, nie chcę posuwać się do ostateczności, ale w tym momencie już tylko ty stoisz na drodze do naszego szczęścia! Ty i ten twój bachor! - blondynka też umiała się odgryźć, niestety jej wychodziło to trochę gorzej niż Sarze. - Ale już niedługo! - dodała na koniec. Po słowie "bachor", nie wytrzymała i wymierzyła Shannon policzek. A potem wycelowała w nią palcem wskazującym i wycedziła przez zęby. - Wyjdziesz z tego domu, pójdziesz się spakować i wyjedziesz stąd raz na zawsze. A potem już nigdy nie będziesz się kontaktować ani ze mną, ani z moim mężem, ani z nikim innym mi bliskim. W przeciwnym wypadku - przysięgam na Boga - zabiję cię - zakończyła złowieszczo, a brzmiała tak, jakby była zdolna do zabójstwa nawet teraz, zaraz. Aż podparła się nogą, kiedy dostała w twarz. Już chciała oddać Sarze, ale ruda małpa kontynuowała swój wywód. Zawahała się przez chwilę. W końcu ceniła życie nieco bardziej, niż Sawyera.... - Nie byłabyś do tego zdolna... - odpowiedziała drżącym głosem. Widać było, że nie jest pewna. Ale czy ten rudzielec stojący przed nią byłby gotów ją zabić? Uśmiechnęła się niebezpiecznie. - Jesteś w stuprocentach pewna? Zaryzykowałabyś? - spojrzała na nią przenikliwie. - Zaryzykowałabyś swoim życiem? Teraz to ona była przerażona. Bała się nie na żarty. - A wiesz co?! - głos nadal jej drżał - Żyjcie w tym swoim sielankowym świecie! - burknęła - Nie potrzebuję tego twojego Sawyer'a. I tak żaden z niego facet! - zrobiła krok w tył - Ciebie też prędzej, czy później zostawi! - w tym momencie nie zastanawiając się długo opuściła w pośpiechu dom Fordów, tak, jakby miało się w nim wydarzyć coś strasznego. Trzasnęła drzwiami wychodząc. Pobiegła w stronę swojego domu. |
|
| Wysłany: Sob 21:28, 11 Paź 2008 Temat postu: |
|
| [pół roku temu, cz. II]
Wisteria Lane 4351, dom Sary i Sawyer’a Ford. - Sawyer! Wiesz przecież, po co tu przyszłam i nie odejdę bez tego… – blondynka w mini krzyczała - Nie bądź śmieszna! Wiesz przecież, że mam żonę i syna! – mężczyzna również mówił podniesionym głosem - Nie bądź śmieszny! Przecież to żaden problem! – dziewczyna uśmiechnęła się ironicznie - To, że nie zgłosiliśmy na policję tego włamania nie oznacza, że nie możemy tego zrobić teraz! – chwycił ją za nadgarstek, ale kobieta wyrwała swą dłoń z uścisku. Zaczęła rozmasowywać zaczerwienione miejsce. - Jeszcze do mnie wrócisz! – blondynka wyszła z budynku trzaskając za sobą drzwiami. Chwilę później na piętrze rozległ się płacz dziecka. |
|
| Wysłany: Sob 10:23, 11 Paź 2008 Temat postu: |
|
| [pół roku temu, cz. I]
Starsza kobieta stoi nad otwartą walizką i pakuje do niej jakieś ubrania. - Grace, proszę cię, nie wyjeżdżaj! – wysoka blondynka stała w drzwiach próbując przekonać przyjaciółkę, by ta pozostała w Fairview. - Nie mogę. Znów posuwasz się za daleko, a ja nie zamierzam na to patrzeć – chwilę później Grace zamyka walizkę i staje przed Shannon. Dziewczyna nie mając wyboru pozwala kobiecie wyjść. |
|
| Wysłany: Pią 18:05, 10 Paź 2008 Temat postu: |
|
| [pół roku temu, cz. IV]
[nar]Shannon Rutherford była kobietą stanowczą, która dokładnie wiedziała, czego chce. Niestety nie ona jedna…[/nar] Widzimy poważną kłótnię pomiędzy Sarą Ford i Shannon Rutherford. Wyraźnie widać, że ta druga kłótnię przegrywa. |
|
| Wysłany: Pią 16:44, 10 Paź 2008 Temat postu: |
|
| [pół roku temu, cz. V]
Dziewczyna wyraźnie wzburzona wbiega do swojego domu. Wyciąga spod łóżka walizkę i zaczyna wypełniać ją ubraniami. Po chwili siada na łóżku i zaczyna płakać. |
|
| Wysłany: Czw 19:37, 09 Paź 2008 Temat postu: |
|
| WSPOMNIENIE O SHANNON RUTHERFORD
[pół roku temu, cz. III] [nar]Sawyer Ford był gotów bronić swojej rodziny za wszelką cenę. Nie wiedział jednak, że cena, którą przyjdzie mu za nią zapłacić będzie naprawdę wysoka…[/nar] [nar autora]Sawyer stoi w salonie swojego domu. Tuż przed nim widzimy Shannon. Dziewczyna coś mu tłumaczy. W następnej chwili widzimy za plecami mężczyzny trzymaną w dłoni broń.[/nar autora] |
|
| Wysłany: Czw 19:15, 19 Cze 2008 Temat postu: Shannon Rutherford |
|
| Jedna z ważniejszych postaci w życiu naszej Shannon, Grace:
http://uk.youtube.com/watch?v=eDcK9djYxQE&feature=related (nie będę jej zakładał oddzielnego tematu dla jednego klipu xP) Po pogrzebie ojca: (nie zwracajcie uwagi na początek i koniec xP) http://uk.youtube.com/watch?v=jKwIB64uMik&feature=related I na koniec krótkie urywki z życia: http://uk.youtube.com/watch?v=zO7s6ZRiXNI&feature=related http://uk.youtube.com/watch?v=T4AW_SLdSm8 |
|