Park...

Granmor

-Nie potrzebuję ucieczki, Mason. Nie chcę jej. - spojrzała na niego, dotychczas miała odwróconą głowę. -To niczego nie rozwiąże. A Ty, nie wyglądasz jak Thelma. - małe odwołanie do Thelma & Louise. XD

Arno

- Oj, nikt tutaj nie mówi o ucieczce. Ja mówię o krótki wyjeździe, żeby odpocząć. Świat się bez nas nie zawali przez jeden dzień, nie martw się, Julie... - powiedział przekonującym tonem i zapalił papierosa.

Granmor

-Nie, Mason. Po prostu, nie. - już widzi te nagłówki. Chciałaby żeby jej problemy skończyły się wraz z wyjazdem i wypoczęciem. -Powinieneś się poznać z Jamesem. Swój gość. - chciała jakoś zmienić temat, nie miała ochoty się wygadywać a potem widzieć "to spojrzenie".

Arno

- Dawniej odpowiedziałabyś inaczej... - stwierdził szeptem, znał ją na wylot. - Na pewno wszystko w porządku z Mattem? - zapytał z troską w głosie i zaciągnął się.

Granmor

-Dobrze, a będzie lepiej niż kiedykolwiek. - powiedziała z minimalnym uśmiechem. -Pracujemy nad związkiem i ...widzę efekty. - druga część wypowiedzi to kłamstwo, oczywiście chodziło o wspieranie w raku i takie tam.

Arno

- Nie zabrzmiałaś zbyt przekonująco...no ale skoro Wam się układa, to musi jednak chodzić o co innego... - spojrzał na nią i westchnął, po czym znów się zaciągnął.

Granmor

-Nie wiem czego oczekujesz, ale niczego nie ukrywam. - wkurzał ją tą wścibskością. Ciągnie ją za język że hoho.

Arno

- Prawdy...zwierzenia się przyjacielowi, Julie. - znów się zaciągnął i pokręcił głową, już nie będzie jej ciągnął za język...

Granmor

-Well, najwyraźniej nie jesteśmy tak blisko, jak Ci się wydaje. - powiedziała już z taką pretensją w głosie.

Arno

- Najwyraźniej...nie chcesz to nie mów, ale ja widzę, że coś Cię gryzie... - rzucił niedopałek na ziemię i zdeptał go. Znów spojrzał na niebo i milczał.

Granmor

Pfffnęła sobie i też już nic nie mówi.

Arno

- Za dużo przebywasz z Jimmym i Timmym. - stwierdził i uśmiechnął się pod nosem...potem patrzył na jakąś parę, która się gdzieś tam całowała, brakowało mu tego...brakowało mu też takiej więzi z Kamilą jak na początku ich małżeństwa.

Granmor

-Co do tego... muszę iść. Na razie, zadzwonię. - powiedziała wstając, a po drodze, wyciągnęła swój telefon i gdzieś dzwoni.

Arno

Zdziwił się, że tak szybko uciekła...Posiedział jeszcze chwilę w tym parku, pomyślał i skierował się do "wyjścia".

[wychodzi.]

Sahem

[wchodzi]

Przechodziła przez park.
Zapadał zmrok, latarnie powoli zaczynały się włączać. Pech chciał, że przechodziła akurat tą alejką, w której te się jeszcze nie zapaliły.
Przyspieszyła kroku, co było w jej sytuacji błędem. Nie zauważyła piłki tenisowej leżącej na chodniku. Nadepnęła na nią i chwilę później robiąc salto w tył wylądowała na cementowej płycie.
Straciła przytomność.

Granmor

Ally spoglądając w gwiazdy wędrowała sobie, aż się potknęła i przewróciła. Po wstaniu, zerknęła za siebie. Potknęła się o Bailey. Teraz schyliła się nad Mirandą i delikatnie cucąc ją mówi. -Um, miss. Ou, hello?

Sahem

A ona oczywiście leży dalej nieprzytomna.
Dobrze, że znalazła ją Ally, a nie jakiś napalony zboczeniec...

Można wezwać karetkę.

Granmor

Ally nadal cuciła Mirandę, ale widząc że to nic nie daje - zadzwoniła po pogotowie. xD

MrSiM

Orson przyszedł do parku ze swoją teczką. Nie chciał jeszcze mówić żonie, że nie ma pracy, po drodze kupił sobie jeszcze mrożoną kawę i usiadł gdzieś na ławce w cieniu, bo było mocne słońce i było ciepło, a on był w garniturze.

MrSiM

Kiedy już minęło odpowiednio dużo godzin to postanowił, że już wróci do domu. Czekał na taką godzinę, w której zwykle kończył pracę.

[idzie do domu]

xMariola990

Niestety, nie wziołwszy parasolu z domu zmókł, gdyż nagle spadł duży deszcz i to prawie przed samym domem.
[wszedł do domu mokry]