Dom Parkerów - Kirby i Irma

miss.

- Dziękuję... i do zobaczenia. - odprowadziła ją nawet do drzwi i jeszcze raz wszystko obejrzała i w ogóle radość.
W końcu pojechała.

miss.

Irma cały weekend spędziła praktycznie zamknięta w tym domu. I kursowała dom-sklep-dom-mieszkanie-dom. Ale efekt końcowy jej się podobał. Na tyle, że dzisiaj postanowiła pokazać go Kirbiemu.
Nawet coś ugotowała, nie zamówiła tylko ugotowała. I jej wyszło. I zrobiła ładną kolację i czekała.

Kamila

Przyjechał pod adres, jaki napisała mu Irma. Dom wyglądał na całkiem przytulny. On myślał, że przyjechali teście i chcą się z nim spotkać w tym właśnie domu, więc odpicował się i przyjechał. Widać było, że jest trochę zdenerwowany. Zadzwonił, a w ręku miał kwiaty dla matki ukochanej/ukochanej i wino dla ojca ukochanej/dla ich dwojga. I czekał, aż ktoś mu otworzy, a najlepiej, jakby to była Irma. Wtedy nie będzie się tak bał.

miss.

Oczywiście, że otworzyła Irma. bo nikogo innego nie było. I na szczęście też się odpicowała, sukienka i te sprawy.
- Witaj w naszych skromnych progach. - aż całą się cieszyła i wpuściła go do środka. I czekała na reakcję. Bo juz praktycznie wszystko było na tip top. I żadni teście nie kryli sie po kątach.

Kamila

On niestety dalej żył swoją wizją zobaczenia teściów. - I jak wyglądam ? Spodobam się twoim rodzicom ? Właśnie, czy twoi rodzice lubią białe wino ? - widać było, że się denerwował, miał słowotok. Więc nawet nie zauważył wystroju domu.

miss.

- Moim rodzicom? - wtf?

Kamila

- To nie zaprosiłaś mnie, bym poznał swoich teściów ? - on zrobił tę samą minę, co ona xD.

miss.

Roześmiała się.
- Nie głuptasie. Chciałam ci pokazać co tu narządziłam. - wyszczerzyła się i pociągnęła go dalej w głąb domu, a tam był ten stolik który jakoś ładnie ogarnęła do kolacji.
- No i zrobiłam kolację.

Kamila

- Czekaj, czekaj... czyli jak to nie jest dom moich teściów, to... Kocham cię Irma. - powiedział po chwili zastanowienia, po czym pocałował ją namiętnie.

miss.

Zaśmiała się i uwiesiła się na Kirbowej szyi.
- Ja Ciebie też i mam nadzieję, że Ci się podoba? - muah. a niech spróbuje powiedzieć, że nie XD

Kamila

- Jest idealne ! Pasuje do nas. - stwierdził, wciąż zaskoczony faktem posiadania nowego domu. I to jeszcze jakiego !

miss.

- Chodź zobaczysz... - cośtam i cośtam i ciągała go po całym domu w tą i z powrotem.

Kamila

On patrzył zdumiony po domu. - Irma, jesteś cudowna. Ten dom to... - aż mu słów zabrakło i zapowietrzył się.

miss.

- Ten dom jest nasz. - pocałowała go ładnie.
- Przyniosłeś wino, będzie w sam raz do kolacji. Bo wiedziałam że o czymś zapomniałam. - wyszczerzyła się. I zaciągnęła go z powrotem do jadalni, usadziła przy stole i podała cośtam do jedzenia. Sama robiła i nie było trujące. Jak jej się chciało to wychodziły całkiem dobre rzeczy.

Kamila

- A ja myślałem, że mam spotkanie z teściami. - zaśmiał się ze swojej głupoty.

miss.

- I dlatego byłeś taki zestresowany? Spokojnie oni nie gryzą... i nie wystawiają nosa z Nowego Jorku bez potrzeba, więc raczej nie kupiliby domu w Fairview.

Kamila

- Już myślałem, że twój kochający brat do nich zadzwonił... Irma, nie ukrywajmy tego, wiem, że on mnie nie znosi. - powiedział, to co myślał. A jakby jeszcze Michael coś nagadał rodzicom to na pewno nie byliby przyjaźnie nastawieni wobec Kirby'ego. A przynajmniej on tak sądził.

miss.

- Może "nie znosi" to nieodpowiednie słowo. - uśmiechnęła się.
- Ale się tym nie przejmuj, ani tym bardziej rodzicami. Oni w przeciwieństwie do Majkela są pozytywnie nastawieni i na pewno Cię polubią. Cieszą się.

Kamila

Słabo w to wierzył, no ale zawsze można mieć nadzieję, że jej rodzice go polubią. - Wiesz, że mam świetną firmę cateringową ? - zapytał po chwili namysłu i zaczął jej opowiadać o Bree i jej firmie.

miss.

Irma studiowała i starała się prowadzić dom. Taka podwójna rola. Teraz np się uczyła, dużo się uczyła. Bo miała mieć jakieś egzaminy czy coś. I była przez to nie do życia. Była wiecznie zajęta, nic jej się nie podobało, dużo marudziła i łatwo się wkurzała.

Kamila

Kirby za to uczył się i pracował. Ktoś musiał zarabiać pieniądze, by utrzymać ten dom. Ostatnio miał co raz mniej czasu dla Irmy, ale myślał, że ona tego nie zauważa, bo ma dużo nauki. Właśnie wrócił z pracy. Zero czułego powitania, od razu skierował się do łóżka i po paru minutach zasnął. Bo gdzie tu czas na jakieś pieszczoty, czułości i inne pierdoły ?

miss.

Biedna mała Irma, wmawiała sobie że wszystko jest w porządku. Gdy trzasnęły drzwi, oderwała wzrok od podręcznika i nasłuchiwała. I zaraz drugie trzaśnięcie, tym razem od sypialni. Westchnęła. I wróciła do nauki.