Dom Stoffordów

Granmor

Charlie uśmiechnął się szeroko-No tak... - stwierdził tylko, po czym znów jego telefon zadzwonił. Połączenie zostało odrzucone-Nienawidzę biur.. czemu ja tam pracuję? Acha, mam sporą pensję.- powiedział, po czym się zaśmiał. Ale ten śmiech, był cholernie nie szczery...

Eli

Miała wrażenie, że coś przed nią ukrywa.
-To chyba coś ważnego - powiedziała - może lepiej odbierzesz/

Granmor

-E, nie chcę się stresować. Powiedza że źle policzyłem byle bzdurę i będę musiał latać szukając papierków. - machnął ręką, a komórkę wyłączył...

Eli

Nadal mu nie wierzyła, ale skoro nie chciał mówić to nie, o.
-Chcesz jeszcze kawy, albo czegos innego? - zapytała wstajac i kierując się do kuchni.

Granmor

-Czemu nie. - stwierdził, a jego wzrok nie wędrował na nic innego jak jego telefon. Westchnął pod nosem, po czym spytał radośnie.-Masz kogoś?

Eli

- Nie. Nie mam takiego szczęścia jak ty - powiedziała wracając z tym czymś z kuchni

Granmor

-Mężczyźni to debile, skoro jeszcze żaden tutaj nie mieszka i nie jest zazdrosny o kolegę który przycjechał. - powiedział, ciągle się uśmiechając. Wygląda to szczerze, ale widać że coś go trapi.

Eli

- Zaraz mnie coś trafi, a wiesz, że potrafie być nerwowa[i] - powedziała całkiem poważnie - [i]Powiedz wreszcze do cholery co sie stało, co Cie trapi

Granmor

Charlie podniósł wysoko obie brwi-Dobra, sama tego chciałaś. Powiem Ci. - powiedział, po czym chrząknął, spojrzał na Eli- Mary, Mary ma innego. - powiedział, po czym dodał.-Żadnego cholernego slubu nie będzie, żadnego cholernego tortu z różowym lukierem i lukrowymi postaciami. Nic nie będzie.

Eli

-I nie mogłes tego wczęsniej powiedzieć? - Zapytała - Charli... - przeniosła się na kanapę obok niego i objeła go ramieniem - Przykro mi...

Granmor

-A znasz faceta, który się przyzna do tego że narzeczona ma innego, a na dodatek jest w ciąży? - spytał, po czym pociągnał nosem.-No bo ja takiego, nie znam. A sam wolę nie być inny.

Eli

Liz już nic nie mówiła, wolała się nie odzywać.

Granmor

-Ale nie martw się, za kilka dni naprawdę miałem zamiar wyjechać. - powiedział, po czym dodał.-Johnny sprzedaje moje mieszkanie, potem wyjadę do Europy. - powiedział, a w jego oczach był błysk nadzieji.

Eli

- Do Europy?! Żartujesz prawda?

Granmor

Charlie podniósł brwi wysoko-Od zawsze marzyłem żeby zobaczyć Kubusia Puchatka w realu. - stwierdził z uśmiechem na twarzy.-W Europie będzie mi dobrze. - dodał, poważniejszym już tonem.

Eli

- To dobrze - usmiechnęła się - Ale przyślij mi pocztówkę, stamtąd gdzie będziesz

Granmor

-Jasne, przeslę razem z adresem. - powiedział, patrząc tępo na kawę. -Miałaś już tak kiedyś? Że kochałaś, chociaż rozum.. wszystko, kazało Ci nienawidzić? - spytał, po czym napił się kawy.

Eli

Potwierdziła ruchem głowy.
- Ale mi przeszło, nawet szybko. I nie musialam uciekać do Europy

Granmor

-Ty jesteś po prostu szczęściara. - skwintował jednym zdaniem.- Mam nadzieję że w Europie minie.

Eli

-Minie. A gdzie dokładnie w tej Europie będziesz mieszkał?

Granmor

-We Francji, mała miejscowośc, niedaleko Pireneji. Jak to się nazywało? O, Couiza. - powiedział z uśmiechem, po czym wyjrzał przez okno.

Seniorita-Qabi

[WCHODZI:Edie]
Przebiegała obok domu Elizabeth, chciała się zapytać o lokal.
[PUK! PUK!]

Granmor

Charlie spojrzał w stronę drzwi-Och, chyba ktoś puka. - powiedział jakby jego gospodyni była głucha..

Eli

Wstała i otworzyla drzwi i zobaczyła kogos kogo się nie spodziewała.
- Coś się stało?

Seniorita-Qabi

Nic, chciałam spytać sie o ten lokal który pani wynajęła powiedziała trochę smutna Edie.