Dom Stoffordów

Eli

Eli zamówiła meble do kancelari i teraz wróciła do domu. Podjechała samochodem na podjazd i po wyjsciu z niego doznała szoku.
- Charlie? A... a... ale co Ty tu robisz? - zapytała otwierając drzwi i wpuszczajac go do środka.

Granmor

Charlie uśmiechnął się pod nosem.-No iesz, nie dzwonisz, nie piszesz. Musiałem sprawdzić, czy jeszcze żyjesz. Sporo słyszałem o tej okolicy. - stwierdził z uśmiechem, wstając ze schodów.

Eli

Zaśmiąła się
-No rzeczywiście się nie odzywam, ale to dlatego, że wczoraj wróciłam z NY. Tylko, że Ciebie nie spotkałam. To co słychać? - wstawiła kawę i chwilę później przynisła dwa kubki gorącego napoju.

Granmor

Charlie uśmiechnął się pod nosem.-Świetnie, żenię się z Mary. - powiedział radośnie.

Eli

Poraz kolejny była w szoku.
- Cieszę się i oczywiście gratuluję - uśmiechnęła się i napiła kawy.

Granmor

Charlie lekko się skrzywił po czym uśmiechnął-El... jeżeli to by nie był problem - chciałbym się u Ciebie zatrzymać na kilka dni. - powiedział, uśmiechając sie przy tym szeroko-Tęskniłem za naszymi wieczornymi wypadami w miasto. Z Mary to nie jest to samo, ciągle sie zastanawia nad
firankami jakie powiesi w naszej nowej kuchni.

Eli

-Jasne, nie ma problemu. Tylko, że ja nawet nie wiem gdzie tu jest jakiś pub. - uśiechnęła się - Ale szczerze, naprawde chcesz się żenić?

Granmor

-Tak, oczywiście. Mary jest po prostu wspaniała. - powiedział, po czym roześmiał się i powiedział.-Nie martw się, nie jestem Uciekającym Panem młodym. Jak mógłbym Ciebie nie zaprosić? Oj... - powiedział radośnie.

Eli

-Wiesz przecież, że Mary wielką sympatią mnie nie darzyła. Wiec gdybyś się nie wybrał na to odludzie to pewnie wogóle bym nie wiedziała. W kazdym razie dzięki

Granmor

-Mary wiele przeszła, nie wiń jej za taką postawę. - powiedział Charlie, po czym dodał.-Faktycznie, odludzie, to tylko takie pozory? Gdzie Ci mordercy o których się czyta?

Eli

- Mordercy? Ja widziałam tylko jak sąsiadki do siebie strzelały. Przyznam, że nie bardzo interesowałam się tym co działo się na tej ulicy. Mój błąd bo nawet sąsiadów nie znam.

Granmor

Charlie zmarszczył brwi, poskrobał się po brwi.
-No tak, który morderca jest na tyle idiotą by biegać rankiem po ulicy. - powiedział, po czym uśmiechnął się delikatnie.

Eli

Wzruszyła ramionami
- Różni są, w każdym razie ja z róznymi miałam styczność

Granmor

Charlie skinął głową:
-Widzisz? A jednak miałaś styczność.

Eli

-Eh, nie łap mnie za slówka. W NY miała styczność z różnymi typami spod ciemnej gwiazdy.

Granmor

Charlie tylko uśmiechnął się pod nosem :-Przepraszam, ostatnio byle niedomówienie irytuje mnie.

Eli

- Ciebie? Przecież ty zawsze taki spokojny - uśmiechnęła się i napiła kawy

Granmor

Charlie rozłożył tylko komicznie ręce, w geście bezradności-Cóż, chyba każdy ma gorsze chwile. - powiedział, w formie żartu.

Eli

/kurde nie wiem co pisać xD

- Wiesz... cieszę się, że przyjechałeś - uśmiechnęła się szeroko

Granmor

Charlie także się uśmiechnął-Ja także się cieszę. - powiedział, po chwili zadzwonił jego telefon. Odrzucił połączenie.

Eli

Unisoła brew ze zdziwienia, po reakcji Charliego. On nigdy nie odrzucał połączeń.

Granmor

Charlie kątem oka, zauważył zdziwienie przyjaciółki. Dlatego powiedział z pretensją w głosie-Te cholerne biuro nawet w czasie wolnym daje o sobie znać. Nie obchodzą mnie sprawy biura, teraz jestem tutaj, z Tobą. Nie za biurkiem. - powiedział, po czym uśmiechnął się szeroko-A jak Ty żyjesz?

Eli

- ja, jak przystało na pracoholiczke, właśnie wynajełam lokal pod moją kancelarie. A zanim tu przyjechałam i zobaczyłam Ciebie na schodach, zamawiałam meble. Tak więc mi się żyje bardzo dobrze.

Granmor

Charlie pokiwał głową, uśmiechając się przy tym-Pewnie, fajna okolica z tej Wisteria lane. - powiedział, po czym dodał.-Ja nadal mieszkam w tym apartamentowcu.

Eli

Wzruszyła ramionami
-Może i fajna, ale jakoś brakuje mi tego ruchu i korków na drogach, drapaczy chmur i tak dalej.