Dom Susan i Mike'a Delfino, oraz Julie

Arno

- Zbywasz mnie... zadzwonię !
Karl oddalił się w stronę innych domów na Wisteria Lane.

Masełko

Podeszła do mamy-Ostatnio jest przewrażliwiony

Nina

Objęła córkę ramieniem.
- Słyszałaś co mówił o Brandi? Jak może udawać, że nie pamięta kobiety, dla której nas zostawił?

Masełko

-Właśnie to do niego niepodobne, a pozatym rzucał się na ciebie jakbyś była jego własnością-wtuliła się w mame.

Nina

- Dzięki, że nie poszłaś z nim, mała - powiedziała, przytulając córkę. - Czułaś kiedyś, że jestem złą matką? - nie mogła, po prostu nie mogła o to nie zapytać.

Nina

Zanim Julie odpowiedziała, Susan rozdzwoniła się komórka.
- Poczekaj, twoj ojciec dzwoni... - westchnęła i odebrała.

Masełko

-ok-odpowiedziała szybko i zaczęła zdrapywać soie lakier z paznokci.

Nina

- Julie, chodź do domu, jeśli z twoją sypialnią coś nie tak, będziesz spała u mnie - powiedziała, kończąc rozmowę. - Gabi, już późno, lepiej idź odpocząć, albo jeśli nie chcesz spać sama w domu, możesz zostać u nas.

Masełko

Z laptopem w ręku weszła do domu a potem do pokoju-Jest cały-uśmiechnęła się lekko i powróciła do pisania.-Co do twojego pytania to uważam cię za świetną matke, nie miej wątpliwości

Nina

[nar]Posiedziały jeszcze i poszły spać. Następny dzień upłynął im prawie w całości na porządkach.[/nar]
[bo mamy kolejny dzień i wieczór, miniprzeskok Wink

]

Masełko

[wporządku]
Julie znowu dorwała się do laptopa i rozmawiała z Danielle. Przeglądałą oferty turystyczne.

Nina

Susan w końcu ogarnęła jako tako dom. Usiadła na kanapie, z kieliszkiem wina w ręce, żeby się zrelaksować.

Dean

[wchodzi: Mike z rajstopami w kieszeni]

Podszedł do drzwi i zadzwonił.

Nina

Odstawiła kieliszek i otwarła drzwi. Z miejsca się rozpromieniła.
- Mike! Jak dobrze cię widzieć - stwierdziła głupio, bo przecież Mike mieszkał nie dalej jak po drugiej stronie ulicy.

Dean

- Cześć Susan - powiedział i wykonali taki dziwny taniec w drzwiach - coś w stylu: "wejdź - o, dziękuję to miło z twojej strony - o, przepraszam, tędy - ups, nie chciałem nadepnąć ci na nogę - nie ma sprawy... czekaj, odsunę się, to wejdziesz - dzięki!". [Jakże obrazowo...]

- Ja przyszedłem w zasadzie głównie po to, żeby oddać ci TO - po tych słowach wyjął z kieszeni rajstopy Sus. - Ale to jest tylko oficjalna wersja. Nieoficjalna brzmi: Musiałem cię zobaczyć - i uśmiechnął się błogo, jako, żę swego celu dokonał.

Nina

Zrobiła zakłopotaną minę.
- O... Musiałam zapomnieć... To cholerne trzęsienie, wiesz byłam strasznie roztrzepana - powiedziała, jakby roztrzepanie było czymś nowym u Susan. - Ale nie musiałeś przynosić, wzięłabym je, przy... następnej okazji - uśmiechnęła się flirciarsko, biorąc jednak rajstopy. - Napijesz się czegoś? - zapytała uprzejmie, sadzając Mike'a na kanapie.

Dean

Spojrzał na zegarek.
- Wiesz, mam pomysł. Skoczę po ciasto - trochę jeszcze zostało i nawet jadłem dzisiaj, było całkiem niezłe - a Ty w tym czasie zrób kawę. Co ty na to?

Nina

- Świeetnie - uśmiechneła się. Niestety, ona nie mogła zaproponować domowego ciasta, nawet jesliby bardzo chciała. - Tylko wróc zaraz - dodała, puszczając mu oczko.

Dean

- No nie wiem, nie wiem... - też puścił do niej oko.
[wychodzi Mike]

Nina

W czasie kiedy Mike'a nie było, zrobiła kawę obojgu.

Dean

[wchodzi: Mike]

Wszedł bez pukania, uśmiechnął się, poszedł do kuchni pokroić ciasto i położył je na jakimś ładnym talerzu. Siadł na kanapie i napił się kawy.

- I jak po trzęsieniu? - zapytał głupio.

Nina

- Jak widać, ogarnęłyśmy trochę dom - odparła. - Nie było źle, tylko że mojemu ex chyba coś odbiło i wczoraj koniecznie chciał, żebyśmy z Julie zamieszkały u niego. Zasłoniłam się tobą, nie masz nic przeciwko? - zapytała upijając łyk kawy.

Masełko

Julie usłyszała głoś Mike Delfino. Uśmiechnęła się pod nosem i dalej myszkowała w internecie.

Dean

- Skąd! A proszę Cię bardzo, zasłaniaj się mną w każdej sytuacji [biedny, nie wie, w co sie pakuje... Razz

] - zawołał radośnie.
- Co na to wszystko Julie? - zapytał jeszcze.

Nina

- Julie na szczęście jest po mojej stronie. A było w czym mnie bronić. Wyobraź sobie, że ten pajac zaczął mi wytykać, że nie jestem dobra matką i szukam tylko okazji żeby spotykać się z toba, zamiast zajmować się Julie - perorowała, wymachując ręką, w której trzymała łyżeczkę. Po chwili łyżeczka wyślizgnęła się z jej dłoni i poleciała pod stoł. Schyliła się, żeby ją podnieść i uderzyła głową w blat.
- Aaau - jęknęła.