Budka Telefoniczna

Future Lover

Również nie była bezbronna.
-So....-Powiedziała zbliżając się do męzczyzny.

Arno

Spokojnie podał jej kamerę do rąk. Nikogo nie było widać na skrzyżowaniu, a oni byli w takiej ślepej uliczce. Wyjął colta mierząc do niej na wszelki wypadek.
- Twój chłopak.

Future Lover

Spojrzała na nagranie.
-Gdzie mam dostarczyć policjantke?

Arno

- Zostawisz ją w Grocie za miastem. - uśmiechnął się i dodał - Wiesz, że nie mogłem inaczej. W końcu taki nasz zawód, right? - uniósł brew; był miły. Taka prawda.

Future Lover

-Right.-Odpowiedziała obmyślając jak ma porwać tą Sophie.

Arno

Miły był.
- Słuchaj, masz czas do północy, ale zanim się ściemni nawet nie próbuj jej transportować. Gdy będziesz już na miejscu daj mi znać. Nie wyrobisz się, wiesz co się stanie... - mruknął unosząc brew znad okularów.

Future Lover

-Yes I know. Goodbye David.-Powiedziała i odeszła.

Arno

- Bye, Elle. - pożegnał się i uśmiechnął się sam do siebie; wszystko szło zgodnie z planem; wsiadł do wozu i odjechał.

Mikołajek · Wysłany: Wto 11:25, 01 Mar 2011 Temat postu:

[Renee, po krótkiej chwili, znalazła budkę telefoniczną. Wyjęła jedną z kart i wzięła słuchawkę. To była jedna z jej najtrudniejszych chwil. Zostawiła swój telefon komórkowy w domu, przy łóżku z którego ponad tydzień temu wstała. Teraz zamierzała zadzwonić na domowy telefon w ich apartamencie. Skoro mieli elektroniczną sekretarkę, wiedziała, że Doug odsłucha wiadomość, nawet jeśli przyjedzie za kolejny tydzień czy rok. Zaczęła wykręcać numer.]
- Jeden, Dziewięć, jeden, siedem, sześć, sześć, trzy, osiem, siedem, dwa, dwa. -
[Tuuut. tuuuut. w słuchawce. Po czterech takich sygnałach odezwała się sekretarka o możliwości zostawienia wiadomości]
- Doug? Tu ja: Renee. -
[westchnęła]
- Dzwonię do ciebie z... nieważne skąd. W każdym razie z innego stanu na terenie USA. Osiem dni temu zostałam skrzywdzona PIE*****Y S********E!. Zobaczyłam w gazecie twoje zdjęcia z jakąś szmatą, z którą się perfidnie obściskiwałeś! Nie wiem czym sobie na to zasłużyłam, ale wiem jedno. Zabrałam, z resztą pewnie sam widzisz, wszystkie najpilniejsze rzeczy do jednej torby oraz pojechałam do banku. Wypłaciłam 4 i pół miliona dolarów z naszego wspólnego konta. Zostawiłam Ci 20 milionów, ale nadal to są nasze wspólne pieniądze, ponieważ nadal jestem twoją żoną. Te cztery wypłaciłam tylko dlatego by móc się za co utrzymać w... I tak Ci nie powiem gdzie jestem. -
[Popłynęło kilka łez do słuchawki. Po chwili...]
- Nadal Cię kocham, ale muszę pewne sprawy przemyśleć. Ty też się lepiej zastanów czy kochasz mnie, czy tamtą. Jeśli tak to podzielimy majątek i jakoś to przeboleje. Każdy będzie wolny i zacznie życie od nowa. Jeśli nie, to wrócę, ale pójdziemy na terapię. Na razie nie chce o tym myśleć i nie wiem ile potrwa mój wyjazd. wiem, że kiedyś się skończy. Gdy kupię komórkę to do Ciebie zadzwonię, już na twój aparat. -
[Dodała wymuszone...]
- Do usłyszenia. -
[I odłożyła słuchawkę. Dwie sekundy później wyleciała karta telefoniczna i schowała ją do torebki, obok pozostałych dwóch. ]
- Nie sądziłam, że to zrobię -
[Renee udała się do sklepów Fairview poznać okolicę.]