Dom Sylvii Braun

Arno

Kto tu mieszka ? Very Happy

Juz nie chcialem tu mieszkac bo nikogo tu nie bylo... ale teraz to inna sprawa Wink

Moge tu mieszkac Razz

Arno

Aaaa... tymbardziej , ze tu mieszka moj qmpel emo boy Matt Wink

No to bede mial kumpla obok siebie Wink

Ciesze sie bardzo

Dom rodziny? Razz

Ktos tu jeszcze bedzie mieszkal czy on sam?

ROTFL.

miss.

o lol xD
on rodzinką mieszka, no.

Arno

Przynajmniej nie będe sam ^.-

Wiem , tamten post jest strasznie rozśmieszający Very Happy

miss.

Matt usiadł, a raczej położył sie na łózku i gapił się w okno.

miss.

Wtedy sie zaczęło. Matt zdezorientowany czekał niewiadomo na co, ale kiedy usłyszał płacz siostry z pokoju obok poszedł do niej. Mała uwiesiła mu sie na szyi. Wkrótce wszystko się skończyło wieć zeszli na dół, rodziców nigdzie nie było. Posadził małą na kanapie i sam poszedł zobaczyś stan zniszczeń domu.

Arno

Madaleine wyszła z domu w celu zwiedzenia okolicy.
Najpierw postanowiła zawitać do domu stojącego obok jej własnego.
Zmierzała ku drzwiom poniszczonego domu.
Stanęła przed otwartymi drzwiami, po czym spojrzała pod nogi i ujrzała leżącą na ziemi tabliczkę z napisem : Carterowie .

Madaleine weszła do domu po czym ujrzała małą płaczącą dziewczynkę siedzącą na kanapie

- Nie bój się kochanie, przyszłam zobaczyć co u Was. Jestem Madaleine - nowa sąsiadka. Czy ktoś jest z Tobą w domu?

miss.

/

na kanapie siedziała 6 letnia dziewczynka a Matt poszedł sie rozejrzeć no xD

Wszedł do środka a w salonie stała jakaś kobieta.
- Dzień Dobry... - wziąl przerażoną i milczącą siostrę na ręce. Przyglądął się kobiecie ale nic jej nie było. Podejrzewał że przyszła sprawdzić czy u sąsiadów wszystko ok.

Arno

- Madaleine Rosseau - przywitała się po raz drugi. - Jakże miło mi Cię poznać, jak masz na imię?... - spytała lekko przesłodzonym głosem. - Mieszkam obok... właśnie się wprowadziliśmy, tzn. ja i moje dzieci Wink

Sądze , że się polubicie Wink

miss.

Mała oczywiście nic sie nie odzywała, jakies takie dzikie dziecko widocznie.
- Matt Carter - przedstawił się - Jasli się panstwo dopiero wprowadziliście, to mieliście pecha. Nawet nie widziedziałem że tu występują trzesienia ziemi.

Arno

- Na szczęście nas pech nie dotknął. Wprowadziliśmy się dziś. Gdy było trzęsienie jeszcze nas tu nie było, lecz dowiedzieliśmy się o nim od naszej ekipy remontowej. Na szczęście mamy sprawnych fachowców i wszystko już wróciło do normy, wszystko zostało naprawione Wink

- odpowiedziała Madaleine.

- A więc Ty nazywasz się Matt, a ta mała dama jak ma na imię?... Apropo moich dzieci, to mam dwóch synów i córkę. Zapomniałabym spytać, ile masz lat? Very Happy

[Ale mi sie ciężko pisze ten dialog ^.-]

miss.

/ja też nie umiem pisać jak chłopak no xD
/swoją droga pochwytliwe pytania nie nazwałam jeszcze małej

- Młoda to Emily, ale jest tak przerażona że nie chce nawet słowa zamienić. Ja ile mam lat? - zdziwił się takim pytaniem, gdy zaraz dach im może na głowe zlecieć, ale odpowiedział - 18. Zaproponowałym Pani, żeby usiadła ale niestety nie ma tu na to warunków. Nie wiem także kiedy rodzice wrócili bo podejrzewam, że utknęli w szpitalu.

Arno

- Widzę , że nie ma na to warunków, więc nie będę prosić o krzesło ani nic podobnego, tylko najbardziej zastanawia mnie to czemu nawiedziło nas trzęsienie, słyszałam , że w tych okolicach to rzadkość i praktycznie to zdarza się to raz na 500 lat, więc miejmy nadzieję, że następne czeka nas, a w zasadzie nasze pra pra pra pra pra wnuki za 500 lat Wink

- A próbowałeś się kontaktować z rodzicami?...

miss.

- Tak, ale nie odbierają. Ale sie nie dziwie, w końcu szpital też sie nie obył bez strat, a wielu pacjętów mogło tego szoku nie przeżyć. Chociaż znając matkę to powinna zaraz dzwonić, albo przyjechac. W końńcu Em to jej oczko w głowie.

Arno

- To ja może zostawie Was samych?... Wink

miss.

wtedy zadzwonil telefon, Matt odebrał.

- Tak jak mówiłem, zaraz przyjadą. Przecież nie będę Pani wyganiał, chociaż warunków do odwiedzin nie ma.

Arno

- Przy okazji poznam twoich rodziców Wink

miss.

No i faktycznie po paru minutach przyjechała pani Carter. Wpadła do domu i mocno przytuliła córkę.
- Matt wszystko w porządku? Ojciec nie mógł przyjechać - dopiero po chwili dostrzegła kobietę. - Dzień dobry, Jane Carter - podała jej dłoń

Arno

- Miło mi, Madaleine Rosseau, nowa sąsiadka... mieszkam obok Wink

... To straszne co się wydarzyło, niech Pani lepiej porozmawia z córeczką, bo strasznie się boi.

miss.

- Miło mi poznać. - powiedziała biorac małą na ręce - Rzeczywiście straszne co się wydarzyło. Telefony nie działaja, a przynajmniej trudno, w szpitalu jest tragicznie. Ale dobrze że dzieciakom nic nie jest

Arno

[ PRZESKOK KILKU DNIOWY...MNIE TU JUŻ NIE MA !

]

Granmor

[skoro teraz zaczynaliscie rozmowe, to uznajmy proszę że pogadaliście, polubiłyście się i jest między Wami okey.. bo jak tutaj robić 2 tekst "miło mi poznac" xD]

Future Lover

Podjechały tutaj. Okolica była bardzo nieciekawa, a dom w sumie tez był bardzo nieciekawy. Był przede wszystkim w bardzo złym stanie. Ver zatrzymała swoje volvo.
-To tutaj.-Dziwiło ją, że ktoś taki jak Dominic zadawał się z kimś z takich slumsów. Ocenianie po wyglądzie zawsze działało. Przynajmniej według Ver.

Granmor

Nico rozejrzała się po okolicy. -Intéressante. - powiedziała bardziej do siebie niż do Ver, zadzwoniła dzwonkiem do drzwi.