Znaleziono 146 wyników

- ilustruje ksiazki? Fajnie masz - uśmiechnęła się - Ja swojej matki nie znałam, ale pracowała w firmie kosmetycznej

- Ojciec, jest nauczycielem w liceum. Uczy historii. A twoi?

Przygryzła wargę - To dobrze - uśmiechnęła się

- Zaraz mnie coś trafi, a wiesz, że potrafie być nerwowa

-Domówki?! - skrzywiła się - I jeszcze mi powiesz, że rodzice pilnują czy nikt z niczym nie przesadza, to sie załamię. Na prawde nie ma tu żadnego klubu?

- Nie. Nie mam takiego szczęścia jak ty - powiedziała wracając z tym czymś z kuchni

Zrobiła wielkie oczy, gdy dziewczyna obok skomentowała jej rozmowę. Wyszczerzyła się.
- W porównaniu z miejscem gdzie się wychowałam to dziura, ale może się przekonam. Niki jestem - podała jej ręke ...

- W Los Angeles, w Californi - powiedział lekko poirytowany, ale nie chciał być nieuprzejmy, wiec zaproponował kawę, żeby się wszystkiego dowiedziała i wreszcie sobie poszła. -A moze wejdzie Pani na k ...

Nadal mu nie wierzyła, ale skoro nie chciał mówić to nie, o.
-Chcesz jeszcze kawy, albo czegos innego? - zapytała wstajac i kierując się do kuchni.

Miała wrażenie, że coś przed nią ukrywa.
-To chyba coś ważnego - powiedziała - może lepiej odbierzesz/

Dotarła do parku, usiadła na ławce obok jakieś dziewczyny i znów odebrała telefon. "Hej... no tak... mhm... na prawde?... no nie gadaj... mhm.... co tutaj?... To całe Wisteria Lane to taka dziura ...

Nicole siedziała znudzona na tych schodach, marudząc do telefonu, że tu nic nie ma. W końcu wstała i poszła sie przejść.

Wzruszyła ramionami
-Może i fajna, ale jakoś brakuje mi tego ruchu i korków na drogach, drapaczy chmur i tak dalej.

- ja, jak przystało na pracoholiczke, właśnie wynajełam lokal pod moją kancelarie. A zanim tu przyjechałam i zobaczyłam Ciebie na schodach, zamawiałam meble. Tak więc mi się żyje bardzo dobrze.

Unisoła brew ze zdziwienia, po reakcji Charliego. On nigdy nie odrzucał połączeń.

/kurde nie wiem co pisać xD

- Wiesz... cieszę się, że przyjechałeś - uśmiechnęła się szeroko

- Ciebie? Przecież ty zawsze taki spokojny - uśmiechnęła się i napiła kawy

-Eh, nie łap mnie za slówka. W NY miała styczność z różnymi typami spod ciemnej gwiazdy.

- Nie mam żony - odpowiedział. Zdawał sobie sprawę, że będzie wypytywany o żonę w tej malej miejscowości, w końcu mieszka sam z praktycznie dorosłą córką. To musi wydawać sie dziwne.

- Dziękuję - wskazał głową na dziewczynę, która siedziała na schodach domu rozmawiając przez telefon.

Usłysząl jakiś głos, postawił karton na ziemi i odwrócił się.
-Tak, a coś się stało?

Wzruszyła ramionami
- Różni są, w każdym razie ja z róznymi miałam styczność

- Mordercy? Ja widziałam tylko jak sąsiadki do siebie strzelały. Przyznam, że nie bardzo interesowałam się tym co działo się na tej ulicy. Mój błąd bo nawet sąsiadów nie znam.

-Wiesz przecież, że Mary wielką sympatią mnie nie darzyła. Wiec gdybyś się nie wybrał na to odludzie to pewnie wogóle bym nie wiedziała. W kazdym razie dzięki