Dom Katherine Mayfair

Sahem

- A co chcesz wiedzieć? - tak było łatwiej. W końcu Karen zapyta o to, co podali w wiadomościach, więc na pewno tam nie było nic o jej krótkim zauroczeniu...

Viktor

- Wszystko, co z ludźmi? No wiesz kto z kim i dlaczego?

Sahem

- W sensie? - upiła łyk kawy. Była naprawdę senna. Nie spała całą noc, gdy wracali z tego statku.
- Większość pasażerów ewakuowano tuż przed katastrofą - zastanawiała się, czy może nie wszystkich, ale nie była tego pewna - Dużo znanych ludzi tam było - dodała po chwili. Nie żeby to ją ruszało, ale Karen z całą pewnością byłaby zainteresowana zobaczeniem "na żywo" jakiejś gwiazdy.

Viktor

-Kto? -oczywiście że ja to ruszyło xD

Sahem

- ..... - podała kilka nazwisk, które dość często pojawiają się na okładkach magazynów plotkarskich - Naprawdę, gdyby nie ta bomba, to byłby udany rejs - uśmiechnęła się ironicznie na koniec.

Viktor

- Od wszystkich masz autografy czy tylko zdjęcia? -siedziała jak na szpilkach

Sahem

- Autografy? - popatrzyła na nią zaskoczona - Jakoś o tym nie pomyślałam - i znów ten jej ironiczny uśmiech.
Katherine nigdy nie interesowały te wszystkie gwiazdy, gwiazdki, czy tańce ze śpiewającymi zwierzętami na lodzie. Zdecydowanie.

Viktor

- Straciłaś taką okazję... -stwierdziła kiwając głową

Sahem

- No tak... - udała westchnięcie - Naprawdę nie wpadłam na to - no i po tym upiła łyk kawy.

Viktor

-No cóż na mnie już pora, ale wiesz co... myślę że to ty powinnaś umówić nas z Edie masz świetną wymówkę, powiedz jej że chcesz opowiedzieć kogo spotkałaś na tej wycieczce. -uśmiechnęła się chytrze

Sahem

- Dobrze, już dobrze - zaczęła ją prowadzić do drzwi - Umówię się z nią, jak tylko odeśpię ten rejs - odparła będąc już na progu.

Viktor

- Tylko nie zapomnij, żeby nie było tak jak z tymi autografami.

Sahem

- Oczywiście, że nie zapomnę - wypchała ją prawie za drzwi - A teraz pójdę się przespać - pomimo wypicia kubka kawy ledwo trzymała się na nogach.

Viktor

- Miłych snów. -oburknęła i sobie poszła

[wychodzi Karen]

Sahem

W końcu wyszła!
Posprzątała po całej wizycie i udała się do sypialni, gdzie padła na łóżko i prawie natychmiast zasnęła.

Granmor

**Nowy dzień**

Piven vel. Steadman stanął przed drzwiami i zapukał.

Sahem

Właśnie odkurzała kurze na szafkach w kuchni, gdy usłyszała pukanie do drzwi.
Zeszła z drabinki i podeszła do drzwi wyglądając przez szybkę.
Zamarła.
- Co ty tu robisz?! - krzyknęła od razu zatrzaskując wszystkie zamki.

Granmor

-Kochanie! Pogadajmy! Nie możesz się gniewać o wysadzenie tego promu! - XDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDD.

Sahem

- Co?! - czy on żartuje - Dzwonię na policję!
- krzyknęła po czym zaczęła rozglądać się za telefonem, który jak na złość gdzieś zniknął.

Granmor

-Nie chcesz tego robić, wierz mi. - powiedział spokojniej, poniekąd brzmiało to jak groźba.

Sahem

Zaraz! Przecież ona jest w swoim domu!
- Mam rewolwer! - krzyknęła podbiegając do szafki w kuchni, z której wyjęła broń. Tę samą, z której zastrzeliła pięć lat temu Wayne'a.

Granmor

-Bullet for my valentine? zapytał z uśmiechem, oczywiście Kath uśmiechu widzieć nie mogła. -A ja mam serce przepełnione miłością, tylko dla Ciebie Kath. I obydwoje wiemy że nie zdołasz mnie zabić. Za bardzo mnie kochasz. Tak, co jak co, ale Jeremy miał swój świat, swoje kredki i malował sobie ładny obrazek nimi.

Sahem

- Jesteś chory! - krzyknęła przez drzwi - Wynoś się stąd, albo zastrzelę cię tak samo, jak zastrzeliłam byłego męża! - teraz to już była wkurzona. Nie bała się, bo wiedziała, że gdy tylko tu wejdzie pociągnie za spust. Nawet się nie zastanowi...

Granmor

-Zostawię Cię w spokoju, ale wierz mi. Od dzisiaj będziesz musiała spać z zapalonym światłem. - i faktycznie, poszedł.

Sahem

Nie czekała dłużej. Znalazła telefon leżący pod poduszką na kozetce.
Wykręciła 911 i połączyła się z policją.
- Przed chwilą był u mnie ten psychopata, który wysadził prom "Serce Królestwa" - zaczęła - Tak, Wisteria Lane 4356 - zakończyła i czekała na radiowóz.