Dom przyjaciół NA SPRZEDAŻ

Kamila

Oto prześliczny i wymarzony dom naszych nowych współlokatorek, który ma przed nimi wiele nieodkrytych dotąd tajemnic...

Kamila

Dziewczyny dopiero wprowadziły się do nowiutkiego i śliczniutkiego domku.
- Może zaparzę kawki, a potem zaczniemy się wypakowywać ? - zaproponowała Dominika.
- Nie, ja dziękuję. Idę pozwiedzać okolicę i przywitać się z sąsiadami. - powiedziała Kamila.
- Ja też pozwiedzam okolicę. - powiedziała radośnie Ewa.
- I ja! - krzykła Paulina. Tak więc dziewczyny wyszły z domu, po czym każda w stronę innego domu sąsiedniego. Dominika została sama, więc zaparzyła sobię kawę i rozsiadła się w bardzo wygodnym fotelu...
[wychodzi Kamila]
[wychodzi Ewa]
[wychodzi Paulina][/i]

Kamila

Wtedy nagle Dominika usłyszała strzały.
- Co to ? - zapytała sama siebie i spojżała przez okno. Zobaczyła tam tłumy ludzi, czyli całą ich ulicę. Wyszła do nich by dowiedzieć się, co się stało.

Kamila

Dominika nadal stała przed domem. Przyszły do niej Kamila i Paulina.
- Ej,ej,ej wiecie co tu jest grane ? - zapytała.
- Ja niewiem, idę do kafejki, może tam się czegoś dowiem... - powiedziała Kamila i weszła do domu po pieniądze.
- Ja też nic niewiem, idę do parku, może spotkam tam kogoś z sąsiadów, kto będzie wiedział co się dzieje. - odpowiedziała Paula i znów przedarła się przez tłum, a zaraz za nią wybiegła z domu Kamila. Dominika wpadła na pomysł i podeszła do jednego z policjantów.
- Przepraszam, czy mógłby mi pan powiedzieć co się stało ?

Granmor

Policjant skinął głową - Nie jaka Edie Britt zatakowała sąsiada, była strzelanina. Ale franca podobno ma alibi, że to samoobrona była.

Kamila

- Przepraszam, a czy ta kobieta jest groźna dla otoczenia ? - zapytała, bo znała przypadki kobiet, które atakowały swoich sąsiadów bronią. A co kilka minut zerkała na zegarek i zastanawiała się, gdzie jest Ewa.

Granmor

-Prooszę Pani, Edie Bitt jest groźna, ale dla mężatek. - policjant, odszedł, zapisując coś w notatniku.

Kamila

[wchodzi Ewa]
- Dominika ! Dominika ! Muszę ci coś powiedzieć na temat tego co się tu stało !!! - wydarła się na cAłY głos dziewczyna.
- Przepraszam cię bardzo Ewka, ale ja idę poznać sąsiadów, przecież muszę tu jakoś mieszkać. - piwiedziała ironicznie Dominika i poszła przed siebie...
[wychodzi Dominika]

Kamila

[wchodzi Kamila]
- Halo, jest tu kto ? - spytała wchodząc do domu.
- Tak ja jestem, lecz przyszłaś za późno bo jadę do sklepu. - powiedziała Ewa, wzięła kluczyki do samochodu i torebkę, a potem pojechała do supermarketu.
[wychodzi Ewa]

Kamila

[wchodzi Ewa]
[wchodzi Paulina]
- Hej, a wy co tak wcześnie w domu jesteście ? - zapytała Kamila.
- Ja i tak długo w domu nie będę, bo idę do niejakiego Mike'a Delfino. - odpowiedziała Paulina i poszła się umalować.
- A co to randka ? - spytała z tajemniczym uśmieszkiem Kamila.
- Nie, spotkanie sąsiedzkie. A czemu pytasz ? - obróciła się na pufce od toaletki Paulina.
- A ten makijaż niby po co ? - spytała teraz zadziornie Kamila.
- No cóż, czeba nieraz pokazać się jako kobieta. - odpowiedziała ironicznie dziewczyna i ruszyła w stronę drzwi.
- Ewa a co ty taka nie w sosie ?
- A czytałam gazetę i był w niej artykuł o mojej koleżance, lecz tam pisały same kłamstwa o niej, bo wiecie... ja ją znam. - odpowiedziała, a Kamila i Paulina wysłuchały jej spokojnie.
- To ja lecę. Paa. - powiedziała Paulina i zniknęła w drzaiach, zaraz za nią pobiegła Kamila, by poznać też kilka fajnych osób.
[wychodzi Paulina]
[wychodzi Kamila]

Kamila

Ewa zaparzyła sobie kawę i poszła z nią oglądać telewizję. Ciągle myślała o tym nieprawdziwym artykule, lecz po chwili zaciekawiła się serialem "Na dobre i na złe" Razz

.

Kamila

[wchodzi Kamila]
- Ewka, będziemy miały gościa.
- Kogo ?
- Jacka z sąsiedztwa.
- Tego Jacka ?! - Ewa od rtazu skapnęła się o kogo chodzi. Kamila tylko spojżała się na nią jak na idiotkę.
- Przecież jego siostra jest morderczynią!
- Ale to nie znaczy, że on jest mordercą. - złapała za rękę zaniepokojoną dziewczynę.
- Uważaj jak se chcesz, ale ja z nim nie będę rozmawiać. Idę się przejść. Pa. - powiedziała z odrazą Ewa i wyszła z domu. Kamila przez ten czas zrobiła babeczki, które jej wyszły całkiem całkiem. Umalowała się tak, że nie było widać prawie wogule makijażu, ubrała jej ulubioną sukienkę w grochy i oczekiwała na gościa. A godzina przyjścia Jacka zbliżała się nieubłagalnie...
[wychodzi Ewa]

Granmor

[wchodzi Jack]

Przychodzi Jack z butelką wina, dzwoni do domu jakby nigdy nic. Iiii nie obchodzi go wzrok tych z drugiego końca ulicy jakby chcieli powiedziec "patrzcie! łazi sobie po naszej ulicy gnojek, jakby nigdy nic! A dzisiaj jego siostra chciała zabić człowieka! ba! jednego zabiła!"

Kamila

Kamila otwiera drzwi i sadza gościa na kanapie.
- Naleję wina, a bebeczki możesz brać, leżą na stole. A! I tylko uważaj na kartony. - zaśmiała się. Była troskliwa o gościa, bo to był pierwszy gość w domu dziewczyn. Po chwili przyniosła kieliszki i usiadła koło meżczyzny. Otworzyła wino i nalała każdemu po troszeczku. Co chwilę się uśmiechała, co było zastanawiające...

Granmor

Jack zrozumiał że tę dziewczynę nie obchodzą plotki.
-Widzę że nie przejmujesz się tym co mówią o mnie i siostrze.. - po czym dodał- Tylko błagam, nie mów że nic nie słyszałaś.

Kamila

-Mnie nie obchodzi to co mówią ludzie, a jeśli nawet to przez plotki nie będę zrywać znajomości. - uśmiechnęła się.
- A twoją siostrę to nawet rozumiem, bo też nieraz bym powystrzelała wszystkich w okolicy, lecz tego nie robię. Wiesz dlaczego ? - zapytała, lecz uważała iż jest to głupie pytanie, więc od razu dała odpowiedź.
- Bo nie mam w posiadaniu broni. Za to Ewa jest strasznie dziwna w stosunku do ciebie, niewiem dlaczego... - zatrzymała się nad słowem "dlaczego", na którym nigdy się nie zatrzymywała. Teraz by pokazać swoje przyjemne nastawienie do ludzi zapytała
- A ty masz dziewczynę ? Bo o siostrze to już wiem... Skąd jesteś i jak długo tu mieszkasz ? No i czemu ludzie w tej okolicy cię tak nienawidzą ? Ale jeśli nie chcesz to nie odpowiadaj na te pytania, bo mogą być dla ciebie zbyt imtywne... - wtedy wstała by zabrać talerzyki. Idąc była zamyślona i wpadła wprost na karton, zbiła talerzyki i skręciła nogę w kostce.
- Ała ! Jack czy mógłbyś zawołać Dominikę, lub zawieść mnie do szpitala ?! - krzyczała z przedsionka i syczała w bólu, więc wyszedł taki bulgot z tej wiadomości. Dziewczyna odepchnęła karton od ściany i oparła się o nią czekając na pomoc od sąsiada.

Granmor

Jack pomógł sąsiadce z torbami po czym powiedział:
-Mogę Cię zawieść... a wolałbym nie odpowiadać na te pytanie.. bo jeszcze potem do Ciebie strzeli, moja kochana szalona siostra.- - powiedział w żarcie Jack, ale była w tym pewna prawda.-Im mniej wieci, tym mniejsze prawdopdobieństwo że do Was strzelina. Taka Edie węszyła.. i teraz gdzieś jest w szpitalu.

Kamila

- To może ja się nic nie będę dowiadywać dobra ? - nawet przy skręconej kostce przyszło do niej poczucie humoru.
- Miły jesteś. Dziękuję za pomoc, lecz z tą nogą to sobie jakoś poradzę, bo mam w domu lekarza. - powiedziała i pocałowała go w policzek.
- No cóż, tańczyć nie możemy, bo ta nieszczęsna noga musiała się skręcić właśnie teraz... - wzdechnęła i wtedy weszła Ewa.
[wchodzi Ewa]
- Hej... Dzień dobry... Jack pewnie... A wy co się na ziemi bawicie ? Ach tak rozumiem to się nazywa spotkanie sąsiedzkie... To nie będę wam przeszkadzać... - powiedziała z zażyłością, bo go nie znała, a raczej znała z opowieści Edie. Nie mogła patrzeć jak jej koleżanka związuje się z bratem morderczyni, który też jest mordercą. Tylko że jej koleżanka nie chciała się związać z Jackiem tylko wreszcie się zaprzyjaźnić z sąsiadem - mężczyzną. Oburzona Ewa poszła na górę.
- Jack, nie martw się nią. Ona taka jest, bo była w zakładzie psychiatrycznym nawet. Ona za chwilę porozwala swój pokój i pójdzie w wieś, a potem ma pretensje do gazet, że piszą fałszywe artykuły. Ona już mnie nieraz wkurza, bo w tym domu to tylko ona się liczy i tylko ona może chodzić w gości i zapraszać gości, bo jak na przykład ja zaproszę gości, to ona mi taką szopkę odstawia. Choć ona jest normalna i wtedy ją lubię. A tak się ona zachowuje, bo miała takie przeżycie z mężczyzną i teraz reaguje tak dziwnie na mężczyzn. Nie będziesz się gniewał za Ewę ? - zrobiła do mężczyzny maślane oczy i znowu syknęła. Z bólu położyła głowę na ramieniu mężczyzny, lecz ocknąwszy się z bólu zabrała ją. "Teraz to już Jack nie będzie chciał tu przyjść ze względu na Ewę. Ta cisza mnie dobija. I jeszcze ten cholerny ból..." - myślała Kamila, a na jej twarzy zawitał smutek i pierwsze w życiu łzy.

Granmor

-E tam, nie przejmuj się. - facet pierwszy raz od seksu z Edie, uśmiechnął się szczerze..-Zaprosiłąś jeszcze kogoś/

Kamila

- Szczerze to ja tu prawie nie znam nikogo, by móc kogoś tu zaprosić. - zaczęła się śmiać. Kamili twarz była super mieszanką : śmiech i łzy, radość i ból, zabawa i cierpienie. Ona jako jedyna (no może jeszcze Paulina) chciała zaprzyjaźnić się z kimś nie wykorzystując go i nie udawając innej. A na tej ulicy to nie było łatwe...

Granmor

-Poznasz.. poznasz, wierz mi, wystarczy do nich wyjść... - mruknął Jack.

Kamila

- I dopiero teraz mi to mówisz gdy nogę zwichnęłam ? - zaśmiała się i zamyśliła się. Na dół doszedł zapach papierosa.
- Znowu się Ewka denerwuje, bo pali. Zrobisz dla mnie przysługę ? - zapytała, bo zależało jej na życiu każdego człowieka i nie chciała by komuś się coś stało.

Granmor

-Co mogę, dla Ciebie zrobić? - spytał, spoglądając w górę, jakby nienawidził dymu papierosu. Przetarł oko, marszcząc nos przy okazji.
-Uch.. dobrze że to osiedle domków, w mieszkaniu czuje się dymn [wiem bo sąsiad to smok x] ]

Kamila

- Wyrwij jej tego papierosa i zagroź by nie paliła. Wiem, że to głupi pomysł, ale to jej pomoże rzucić nałóg, bo jeśli zapali o jednego papierosa więcej, to może być chora... Nie chcę by Ewka umarła, nie chcę by wogule człowiek na tym świecie umarł. - powiedziała i pokazła mu pokój, do którego ma się on zwrócić. Teraz czekała na reakcę Jacka.

Granmor

Jack uśmiechnął się pod nosem, po czym poskrobał po skroni.
-Wątpię, by mnie posłuchała. Nie zna mnie, ba, pewnie wie tyle że moja siostra, zabiła człowieka. - Jack powiedział to po raz enty.. jakby z jednej strony chciał sam to rozpowiedzieć....