Dom Stoffordów

Sahem

- Święta prawda - przytaknął żonie - Panie wybaczą, dokończę rozpakowywanie auta - chwycił za ten karton i poniósł go do domu.

Viktor

- Może wejdzie Pani na herbatę? - zaproponowała grzecznie i uprzejmie
- Innym razem, nie chce przeszkadzać, zresztą teraz muszę nakarmić kota.
- W takim razie zapraszam. -odpowiedziała z uśmiechem
- Na pewno skorzystam, do widzenia. - pożegnała się i sobie poszła

[wychodzi Karen M.]

Sahem

A on wrócił.
- Poszła już? - zapytał, gdy zauważył, że staruszka odchodzi w jakimś kierunku - Mówiłem, że będzie dobrze? - uśmiechnął się.

Viktor

- Tak poszła, na szczęście nie była bardzo ciekawska. -westchnęła

Sahem

- Może wszyscy tacy tutaj są? - uśmiechnął się lekko, choć nie bardzo wierzył we własne słowa.
- No, ale wracajmy do rozpakowywania. Musimy oddać ciężarówkę do jutra

Viktor

No i wróciła do pracy, wnosiła kolejne kartony jak mróweczka dopóki w samochodzie nic nie zostało.

Sahem

Pracowali tak jakiś czas do momentu, gdy wszystkie kartony znalazły się w domu.
- Powinnaś zadzwonić do Jerry'ego i powiedzieć mu, że jesteśmy na miejscu - mówiąc szczerze to miał ochotę porozmawiać z synem.

Viktor

- Ty to zrób ja muszę zająć się układaniem rzeczy w sypialni. -nie chciała wyjść na nadopiekuńczą matkę wolała żeby to on był tym upierdliwym rodzicem xD

Sahem

Nie odpowiedział. Wyciągnął tylko komórkę, bo zakładam, że telefon domowy nie był jeszcze zainstalowany.
Niestety. W słuchawce odezwała się tylko automatyczna sekretarka.
- Jerry, tu tata - postanowił się nagrać - Dojechaliśmy do nowego domu. Musisz nas odwiedzić i go obejrzeć - pożegnał się jeszcze i się rozłączył - Nie ma go w domu - odparł wchodząc do kuchni, gdzie Karen wypakowywała jakiś karton.

Viktor

- Jak to? Nic mi nie mówił że gdzieś się wybiera. -mimo tego że synek z nimi nie mieszkał ona znała jego plan dnia i wiedziała o spotkaniach ze znajomymi, zazwyczaj...

Sahem

- W końcu jest dorosły - on jakoś mu zawsze pobłażał. Uważał, że musi się wyszaleć. Zupełnie tak, jak on za młodu...

Viktor

- Może poszedł z tą dziewczyną o której ostatnio mówił... -zaczęła kminić

Sahem

- Dowiemy się pewnie już tego od niego - uśmiechnął się podchodząc do niej i obejmując ją w pasie - Myślisz, że będziemy tutaj szczęśliwi? - i nie chodziło mu o to, przed czym uciekali. Tylko tak po prostu. Nie bał się już o tamto. Teraz liczyła się dla niego tylko ona i syn.

Viktor

Przytuliła się do niego
- Myślę, że tak... wewnętrznie czuję że dobrze trafiliśmy.

Sahem

- Położę się zaraz - stwierdził po jakimś czasie takiego patrzenia się przez okno na ulicę i domy sąsiadów - Zmęczyłem się tą przeprowadzką - dodał ziewając następnie.

Viktor

- Idź, idź. -poklepała go po ramieniu - Swoją drogą mógłbyś trochę zadbać o swoją kondycję. -się zaczyna xDD

Sahem

- Jako lekarz mogę powiedzieć, że z moją kondycją jest naprawdę dobrze - stwierdził odchodząc - Mówi ci to naprawdę doświadczony lekarz! - uśmiechnął się i poszedł na górę.

Viktor

- Ale brzuszek masz. -chciał go zmotywować xD

Sahem

- To od pracy! - krzyknął jeszcze ze schodów i poszedł do sypialni, skąd przeszedł do łazienki, wziął prysznic i poszedł spać. O! Bo już stary był i potrzebował snu xP

Viktor

A ona jeszcze coś tam porządkowała i ustawiała po swojemu.

Sahem

Był nowy dzień.
Obudził się obok żony. Było dość wcześnie, nie musiał iść do pracy, więc postanowił jeszcze poleżeć.

Viktor

Karen wstała, szybko się umyła i ubrała po czym zaczęła przygotowywać śniadanie.

Sahem

Głupio mu było leżeć w łóżku, w czasie, gdy jego żona krzątała się po kuchni.
Wstał w końcu i poszedł do łazienki.
Wyszedł jakiś czas później ubrany już w sweterek. (xP)
Zszedł na dół.
- Nasze pierwsze śniadanie w nowym domu - odparł uśmiechając się na przywitanie. Wyszedłby po gazetę, ale nie zamówili jeszcze dostawy...

Viktor

- Tak i gwarantuję Ci że będzie niezwykłe. -uśmiechnęła się trochę tajemniczo

Sahem

- Co masz przez to na myśli? - zapytał siadając za stołem. Zaciekawiła go... Bardzo.