Dom Stoffordów

Viktor

- Proszę. -powiedziała z uśmiechem stawiając przed nim talerz pełen różnych dziwnych warzyw i serków w tym tofu - Pomyślałam, że skoro zaczynamy nowe życie tutaj rozpoczniemy również nową dietę.

Sahem

Najpierw się uśmiechnął sądząc, że to żart. Dopiero po chwili widząc poważną twarz żony zrozumiał, że ona nie żartuje.
- Nowa dieta? - zapytał - Przecież stara spisywała się przez tyle lat

Viktor

- Chyba żartujesz, tylko od tej tyliśmy, nic więcej, od dzisiaj będziemy jedli tylko naturalne produkty.- oznajmiła z uśmiechem

Sahem

- Ale... - no i wystarczył wzrok Karen, który mówił "żadnych ale"...
Zaczął przyglądać się temu talerzowi, jakby był na nim jakiś spleśniały naleśnik.

Viktor

- Nie martw się na pewno będzie ci smakowało. -pocieszyła go siadając przy stole - Przepis mam z tej książki.- wskazała na leżącą na stole książkę pt.: "Jak skutecznie odchudzić swojego męża."

Sahem

- A nie było do niej dołączonej książki pod tytułem "Jak przekonać żonę, że nie potrzebujesz diety"? - uśmiechnął się krzywo do niej nadal nie zamierzając tego jeść.

Viktor

- Nie bierz tego do siebie ja tylko skorzystałam z przepisu, uważam że jest świetny. -i z wielkim uśmiechem zaczęła jeść wegańskie śniadanko

Sahem

Chyba będzie musiał to zjeść... A przynajmniej udawać.
Sięgnął po jakieś warzywko, które wyglądało najlepiej.
Smakowało... Hm... Jak papier.

Viktor

- I co? Smaczne, prawda? -powiedziała zajadając się

Sahem

- Tak... - skłamał i pierwszy raz zamarzył o jedzeniu ze szpitalnej stołówki. Albo chociaż hot-dogu ze stoiska w parku...

Viktor

- To świetnie w takim razie będzie Ci również smakował obiad. -stwierdziła z wielkim entuzjazmem

Sahem

- Obiad? - popatrzył na nią błagającym wzrokiem - Pomyślałem sobie, że skoro to nasz pierwszy dzień tutaj, to może zabrałbym cię na romantyczny obiad do restauracji... - ale zmyślał...

Viktor

- To miłe... ale ja mam już wszystko przygotowane, chyba nie chcesz żeby takie pyszności się zmarnowały? -uśmiechnęła się

Sahem

- Ale je zjedlibyśmy jutro - uśmiechnął się. Jutro zaczynał pracę, więc możliwe, że będzie mógł się najeść w szpitalu.
Chyba mają tu stołówkę, co?

Viktor

Pewnie mają xD
- No dobrze... -odpowiedziała z lekkim grymasem na twarzy po czym spojrzała na jego talerz - Dlaczego tak mało zjadłeś?

Sahem

Udało się! Zje porządny obiad.
- Nie jestem głodny - odpowiedział odkładając niedojedzoną marchewkę

Viktor

I to jej się nie spodobało xD
- Nie jesteś głodny tak... nawet nie próbuj podjadać, do obiadu nic nie dostaniesz. -powiedziała jak do dziecka

Sahem

- Dobrze, już dobrze - wiedział, że jak pójdą do restauracji to zje porządny stek z podsmażanymi ziemniaczkami.
No i ewentualnie trochę sałaty, by nie robić przykrości Karen.

Viktor

No i poniosła klęskę w tej gastronomicznej bitwie ale to jeszcze nie koniec wojny...
Wzięła swój i jego talerz a następnie zaczęła ostentacyjnie zmywać.

Sahem

No i mu było głupio, ale przecież nie powie, że będzie jadł coś, co zupełnie mu nie smakuje.
- Odwiedzał nas ktoś? - zapytał tak, żeby podtrzymać rozmowę.

Viktor

- Nie. -odpowiedziała i zmywała dalej - Zadzwoń do Jerrego i zapytaj gdzie wczoraj był.

Sahem

- Ty do niego zadzwoń - teraz to on nie chciał wyjść na nadopiekuńczego. W końcu dzwonił wczoraj, więc Jerry, jakby chciał, to by oddzwonił...

Viktor

Wzięła komórkę i... usłyszała że abonent jest czasowo niedostępny xD
- Gordon. -powiedziała z poważną miną - Coś jest nie tak...

Sahem

- O co chodzi - spojrzał na nią nieco przerażony. W końcu jeżeli coś było nie tak to mogło chodzić o jedną rzecz.
O to, przed czym tak uciekali...

Viktor

- Telefon Jerrego nie odpowiada. -oczywiście myslała o najgorszym jak to matka xD