E-Lang ; butik Elizebeth Lang

Kamila

- Chris, uspokój się. - starał się ją jakoś uspokoić. - Ale ty nie chcesz usuwać ciąży ? - zapytał po chwili, by nabrać pewności. Już jej nie będzie tłumaczył, kim jest Daniel...

candace

Zaniosła sie tak strasznie płaczem, a potem zaczęła się uspokajać. Wtuliła się w niego. - nie.. mam.. pieniędzy. - powiedziała cicho i pociągnęła parę razy nosem.

Kamila

- To nie problem. Dam ci tyle pieniędzy, ile będziesz potrzebowała. Niezależnie od twojej decyzji. - przytulił ją bardziej po to, by się uspokoiła.

candace

A Chris się tak nagle uwolniła z jego objęć i popatrzyła na niego. - Co ja mam teraz robić? - i znowu zaniosła się płaczem, ukrywając twarz w dłoniach.

Naomi/Missy

A mały Daniel popatrzył za nimi. A że ciekawski jest to poszedł tam za nimi i przypatrywał się nim.

Kamila

- Nie, nie wiem. - powiedział. Cóż, w takich momentach był on bezradny. Może to dlatego, bo nigdy mu się coś takiego nie zdarzyło ? Ale wtedy zauważył synka. - Daniel, wyjdź ! - powiedział, warknął wręcz do dziecka, które przecież nic nie rozumie...

candace

Jak zobaczyła tego chłoopczyka to na nowo zaniosła sie płaczem.
No pięknie, teraz na widok jakiegolwiek dzieciaka będzie beczeć.
I nagle doszło do niej ... że to dziecko Petera! No przecież. Tak musi być, jeśli znał jego imię.
Pociągnęła nosem i spojrzała zlowrogo na Petera. - Ty bydlaku! Masz dziecko i na pewno zdradzasz żone! Jak możesz! - znowuż zaczęła go obkładać piąstkami po klatce piersiowej. - Nienawidzę Cię. - dodała jeszcze, odsunęła sie od niego, zabrała szybko swoje okulary przeciwsłoneczne, które leżały gdzieś obok i wybiegła.
Wsiadła szybko do windy, gdzie osunęła się na podłogę i znowu beczała xd
Pięknie, będzie musiała w takim stanie wracać na piechotę bo nie wzięła kasy na taskówkę.

Kamila

[wchodzą Peter i Daniel]
Spojrzał na synka. - Jesteś głodny ?

Naomi/Missy

[b] - Nie tato. - on tam się czymś zajął, klockami, czy czymśą podobnym.

Kamila

- Aha. No to baw się. - a on zajął się jakimiś projektami. A raczej próbował, bo ogółem ciężko mu było na czymkolwiek skupić uwagę.

Naomi/Missy

[wchodzi Liz]
I otworzyła swój butik. I się zajęła czytaniem tam jakiegoś katalogu konkurencji.

Kamila

[wchodzi Peter]
Przy wejściu od razu wyjął teczki z torby i podał je żonie. - Nowe projekty, które odrzucamy ?

Naomi/Missy

To się nimi zajęli. - Są okej, tylko wyrzucimy te cztery. Nie pasują do reszty. - stwierdziła.

Kamila

- Okej. Teraz trzeba nazwać tą kolekcję. - powiedział. On nie umie, ona mu to zawsze robiła, więc niech coś wymyśli.

Naomi/Missy

Ale mnie męczysz. No to mu coś tam podpowiedziała. - Zaparzyć ci kawy ?- spytała w końcu, no bo ona przecież nie wie, czy on w domu oił, czy nie.

Kamila

- Tak. Zadzwonię do szwalni. - i poszedł na zaplecze zadzwonić.

Naomi/Missy

A ona zrobiła gorące napoje i przyniosła do lady.

Kamila

Wrócił więc i napił się tej kawy.

Naomi/Missy

- Zauważyłeś ? Nasz związek się wali, miłość wygasa.- powiedziała patrząc na niego.

Kamila

- Co ? Miłość ? Przecież nigdy nie było takiego uczucia między nami. Nasze małżeństwo to formalność. - powiedział jej prawdę w oczy. Nie powinien jej okłamywać.

Naomi/Missy

Ojć, zabolało. - Przecież mamy syna... - jeżeli to miał być znak ich wszechobecnej miłości, to biedna, myliła się.

Kamila

- Daniel jest dla tego, bo się nie zabezpieczyłaś i mi dałaś. - było to widać, on już był inny, żona go nudziła.

Naomi/Missy

To ją oburzyło. - Wyjdź ! - krzyknęła.

Kamila

- Pamiętaj ! To jest też i mój interes ! Beze mnie splajtujesz ! - i tak zakończył się ich stosunkowo miły dzień. Wyszedł.

Naomi/Missy

Ona również zamknęła sklep i wyszła. W samochodzie napisała do opiekunki, by została dłużej z Danielem, a sama pojechała do baru.
[wychodzi]