Dom Fordów

Sahem

- Pisałem książki - odparł - Niestety żadnych książeczek dla dzieci - zrobił niezadowoloną minę - Ale nasza sąsiadka takie pisywała - miał na myśli Susan. Susan Mayer. Zakładam, że się znają, w końcu mieszkają na jednej ulicy.

Naomi/Missy

Oczywiście Missy jej nie zna, ale Naomi tak. - Maleńka, nie męczmy tak wujka, pewnie ma dużo roboty w domu. - no tak, zasiedziały się troszkę.

Sahem

- Roboty mam niewiele - no bo ugotowanie obiady nie było czym naprawdę wyzywającym. Miał już w tym wprawę...

Naomi/Missy

- To może pomożemy ? Razem z córką mamy wprawę we wspólnym sprzątaniu i przygotowywaniu obiadków. - chciały pomóc, to by było podziękowanie za gościnę. Jutro zaproszą Sarę, Sawyera i ich synka do siebie.

Sahem

- Nie, naprawdę nie trzeba - uśmiechnął się, po czym upił łyk kawy - Poradzę sobie

Naomi/Missy

- A przyjdziecie jutro z Sarą i synkiem do nas na kolację ? - rzuciła propozycje, jak Jamesa nie ma, to nie mam z kim grać i nie mam jak wrócić nimi do pustego domu Sad

.

Sahem

Ale tak dziwnie, żeby sąsiedzi pomagali obiad gotować. A Sawyer jest zbyt dumny, żeby sobie pozwolić na pomoc. Szczególnie, że ostatnio niedowartościowany jest.
- Z miłą chęcią - odparł uśmiechając się - Chyba, że Sara nie będzie mogła - dodał po chwili nieco krzywiąc usta.

Naomi/Missy

Ale ja nie do końca jestem normalna Razz

. - Tak, tyle pracy jest w gazetach... - westchnęła.

Sahem

- Ostatnio prawie wyłącznie w domu nocuje - odparł po czym upił kolejny łyk kawy.

Naomi/Missy

- Ale ważne, by w domu był ktoś, kto zajmie się dzieckiem. - oczywiście to nie było złośliwe, ani nic, tylko pewna racja wg. niej.

Sahem

A on się tylko uśmiechnął. Dziwnie się czuł w tej roli. Teoretycznie mógł się przyzwyczaić, ale jak do tej pory to mu się nie udało.

Nina

Sarę pochorowało. Sama nie wiedziała co. Prawdopodobnie przypałętała się do niej jakaś grypa. Taka wredna, że kiedy rano się obudziła, nie była w stanie otworzyć ocząt, a co dopiero wstać z łóżka. Jęknęła tylko, bo wszystko ją bolało.

Sahem

Sarę pochorowało, a Sawyer miał nieco więcej pracy niż zwykle.
Ale nie narzekał. W końcu, czy miał na co?
Dobra, miał, ale to nie było w jego stylu.
- Przynieść ci coś do zjedzenia? - zapytał wychodząc z łazienki i kierując się w stronę wyjścia z sypialni.

Nina

- Niee - jęknęła, bo na samą myśl o jedzeniu chciało jej się wymiotować. - Ale mógłbyś mi przynieść leki i kawę - dodała prosząco i rozkaszlała się.

Sahem

Kiwnął tylko głową i zszedł na dół, gdzie w kuchni czekał na niego syn.
- Już nie śpisz? - zapytał, chociaż Jamie zawsze wstawał przed rodzicami. Nastawił kawę i wyciągnął z szafki leki dla Sary.

Nina

- Noo, nareszcie. Już miałem cię budzić - powiedział, nalewając sobie soku pomarańczowego do szklanki, co groziło mini katastrofą, bo dzbanek był naprawdę duży.
- Jak tam mama?

Sahem

Rzucił się na ratunek podłodze i spodniom syna.
Miał też w tym też swój interes, bo to on musiałby wycierać sok z podłogi i prać ubrania Jamie'go. Miał wrażenie, że zamienia się w kurę domową. Jeszcze tylko powinien zapisać się do klubu ogrodników.
Udało się. Sok, syn i podłoga uratowani.
- Naleję też sobie - nie miał serca powiedzieć mu, że dzbanek jest dla niego za duży...

Nina

/klub ogrodnika xD
- Oj, tato, wystarczyło powiedziec - odparł z pobłażaniem, bo oczywiście nie sądził, żeby dzbanek był dla niego za duży i żeby nie miał sobie z tym dać rady.

Sahem

Wyciągnął czystą szklankę i nalał sobie soku.
Nie przepadał za nim, ale który rodzic nie poświęca się dla dziecka? Nawet pijąc sok...
- Co chcesz dzisiaj do szkoły na drugie śniadanie?

Nina

- No... Tak się własnie zastanawiam. Tato... Czy nie sądzisz, że już jestem dość dorosły, żeby dostawać kieszonkowe zamiast śniadania? - spytał poważnie. Bo jego nowa koleżanka nie nosiła z sobą kanapek, toteż Jamie zaczął je uważać za obciachowe.

Sahem

- Jak to? - zapytał zaskoczony po tym, jak upił łyk soku. Zdecydowanie wolał kawę.
- Nie smakują ci już moje kanapki? - uśmiechnął się do niego.

Nina

- Smakuuująąą - przeciągnął. - Ale w domu... - dodał, spuszczając wzrok. - A tak naprawdę, to... Jest taka dziewczyna...

Sahem

Dziewczyna? Jego mały synek zadurzył się po raz pierwszy. Nawet nie wiecie, jaki on teraz był szczęśliwy. Będzie musiał o tym Sarze powiedzieć.
- Koleżanka? - zapytał spoglądając na niego.

Nina

- Nooo... I ona... Nie nosi drugiego śniadania. Tatuś, bo ma tylko tatę, zawsze daje jej dolara albo dwa, żeby sobie kupiła. I ten tatuś to złamał mamie kiedyś obcasa - powiedzial bez związku.

Sahem

Miał już coś powiedzieć, gdy usłyszał zdanie o samotnym tatusiu łamiącym obcasa Sarze.
- Złamał mamie obcasa? - spojrzał na niego starając się na jak najmniej wnikliwy wzrok.