Dom Brooke D.

Nina

- Kawa z cytryną - rzuciła nagle i z dupy.

miss.

- Co proszę?

Viktor

[wchodzi Nick]

Już raz to przerabiał, wrócił a potem zniknął bez słowa zostawiając swoją ukochaną Brooke, ale teraz było zupełnie inaczej, nie miał przy sobie licznych banknotów i nie był ubrany w wypasione markowe ciuszki, teraz był chudy i zaniedbany, przetarta bluza wisiała na nim a spodnie ledwo się trzymały. Bał się, ale nie miał innego wyjścia, zbliżył się do drzwi, zawahał się i po chwili zapukał.

miss.

... nie nie musisz mi tego mówić. Ale wiem. Dobrze. Tak. Ale Ray... ona naprawdę nie ma nic do powiedzenia. To ma się mi podobać... - paplała przez telefon jak najęta kiedy szła do drzwi. - Ray poczekaj chwilę.
Otworzyła drzwi i był zonk! i miała takie wtf?! wypisane na twarzy. i nie była w stanie nic powiedzieć... telefon tylko ścisnęła mocnej w łapce, może przygotowywała się do rzutu XD

Viktor

- Witaj Brooke.- powiedział z poważną miną jak to w tych serialach bywa

miss.

- Yyy... cześć. - nadal była w szoku. Teraz dodatkowo ściągnęła brwi. nie była szczególnie zadowolona.
- Co ty robisz?

Viktor

- Wróciłem. -oznajmił z ogromną szczerością xD

miss.

- A... - i go zwyła XD rozbawił ją. bardzo.
- Zabawne. A ja mam Ci się teraz rzucić w ramiona i cieszyć czy co?

Viktor

Zrobiło mu się smutno xD
-Brooke daj mi jeszcze jedną szansę... -wymamrotał z miną zbolałego psa, zresztą sam wyglądał jak stary, wyliniały kundel

miss.

Jeśli chodzi o facetów ona była miENtka... ale tym razem się nie da.
- Nie. Nikt się nie będzie mną bawił. Zaraz przyniosę Ci twoje rzeczy. - i zniknęła drzwi zostawiła otwarte.

Viktor

A on bezczelnie wlazł do domu
- Brooke, proszę wysłuchaj mnie chociaż, ja musiałem...

miss.

- Oh daj spokój. nie chce tego słuchać. To są twoje rzeczy. - i wręczyła mu kartonik.

Viktor

- Brooke ja wciąż Cię kocham, zlituj się, nie mam gdzie mieszkać. -biedaczek

miss.

- Oh... też cie kochałam. Siedziała, czekałam i tęskniłam. Ale cóż teraz mi przeszło. mogę Ci zamówić taksówkę do hotelu.

Viktor

-Brooke to nie są żarty, nie stać mnie na hotel. Proszę... porozmawiajmy.

miss.

Przewróciła ślipiami.
- No prosze... mów.

Viktor

- Przede wszystkim nigdy nie chciałem Cię zostawiać i nigdy nie przestałem Cię kochać, ale oni mnie zmusili, musiałem uciekać żeby się ratować, zresztą nie chciałem narażać Ciebie. -normalnie monolog jak z mody na sukces

miss.

- Pewnie bo świat jest pełen bandytów ścigających elektryków. - wykpiła jego słowa, a co XD

Viktor

- Brooke proszę Cię nie kpij. -opadł na fotel -To była mafia, byłem im winny pieniądze, rozprowadzałem prochy i handlowałem ludźmi ale to już za mną... to już za nami- to "nami" tak mega zaakcentował - Daj nam szansę. -ale mam dzisiaj teksty xDDD

miss.

- Nie pogrążaj się. Teraz wychodzi na jaw że jeszcze kłamałeś. Rodzine gdzieś na boku też miałeś? Nie... Nick. To wszystko jest skończone. Przez wzgląd na to co nas łączyło moge Ci pomóc... pożyczyć pieniądze, mozesz się przespać na kanapie. Ale to co było jest skończone. - mru. teksty teksty teksty *.* mnie c++ zrył banie więc mogę pisać głupoty

Viktor

- Masz kogoś prawda? -łzy napłynęły mu do oczu ale nie chciał tego okazywać

miss.

- Nawet jeśli to to nie jest już twoja sprawa.

Viktor

- Czyli to jest już naprawdę koniec... to już koniec naszej miłość tak? -dostał syndromu wyparcia

miss.

- Tak -.- jaka ona bezduszna XD

Viktor

Wstał, otarł łzy i znów usiadł xDD
- Czyli mogę tu tylko mieszkać tak?