Dom Masona i Kamili Devouey

Arno

- Anna ją zabrała.

miss.

/ej czemu wy wszyscy jesteście dla ani tacy mili? gdzie wyzwiska? xd

Arno

/chcesz to parę napiszę ci na gg.

Future Lover

/Bo Ania jest
Ś-W-I-E-T-N-A
*wychodzi z transparentem*

Kamila

/ja ją tam lubię, a że jest chodzącym ZUEM to mi jeszcze bardziej się podoba
- A to suka. - skomentowała. - Nie walczyłeś z nią ? Przecież to dziwka i ćpunka, nie powinna się opiekować dzieciakiem. - spytała i odwróciła się do niego plecami. - Wiem, że jest dziwką, tylko że tego nie widać. Jej nałóg co do narkotyków można rozpoznać po tym różańcu, który wisi jej na ręku. - dodała. Czekała, aż odpowie na jej pytanie.

Arno

Jest już wieczór , więc załóżmy, że sobie pogadali, ale nic się nie wydało i w ogóle na razie jest ok. On sobie siedział w sypialni i przeglądał jakąś gazetę.

A on przez ostatnią godzinę szykował się do spotkania z Rachel - gorzej i dłużej niż kobieta, ale no nic. xD Dopracował ostatnie elementy takie jak zapach itd. xD Gdy wyszedł z domu założył na nos swoje FAJOSKIE okulary. <lol2> No i wyszedł sobie do klubu, co wiadomo, cnie?

[wychodzi Nic.]

Arno

Mason jeszcze spał...w swoim łóżku!

A Nicolas z rana wstał w nie najlepszym humorze, wziął prysznic, szybko coś przekąsił i postanowił złożyć komuś wizytę; wyszedł z domu z dwoma papierowymi kubkami kawy w dłoniach. Niczym Mason pare dni temu...xD

[wychodzi.]

EDIT

Obudził się, postanowił iść pogadać z Anią...o Ivy. Nie wiedział jeszcze, że Kamila się dowiedziała o tym co zaszło. Ubrał się szybko, nie mógł czekać, miał już dosyć czekania. Wyszedł z domu i to szybkim krokiem, udał się w stronę domu młodszej siostry Lind.

[wychodzi.]

Arno

Wrócił do domu. Poszedł do kuchni i zapalił papierosa.

Kamila

Obudziła się i wzięła sobie jakąś książkę. Siadła w piżamce po turecku na łóżku i czyta.

Arno

Gdy skończył palić papierosa powędrował na górę do sypialni. Zapukał do drzwi.

Kamila

- Proszę. - powiedziała dość głośno do drzwi, ale i tak nie oderwała wzroku od książki.

Arno

Wszedł do pokoju. Uśmiechnął się na widok żony.
- Cześć kochanie. - powiedział i pocałował ją w czoło. Dało się wyczuć, że palił.

Kamila

Udała, że nie czuje papierosa, ale coś ją zemdliło. - Przepraszam kotku, muszę do toalety. - i raz dwa znalazła się przy kiblu. Gdy wydaliła to co musiała, wróciła z powrotem strasznie blada. - Już jestem. - zdobyła się na lekki, ale za to uroczy uśmiech i usiadła koło męża. Źle się czuła, więc się w niego wtuliła.

Arno

- Źle wyglądasz, wszystko w porządku? - zapytał i ją przytulił.

Kamila

- Tak, tak, po prostu trochę brzuch mnie boli i źle się czuję. - uśmiechnęła się przy tym blado i odsunęła się od niego. - Chciałeś o czymś porozmawiać ? - spytała.

Arno

- O Ivy. - powiedział spokojnie - Chcesz jechać do szpitala? - spytał z troską w głosie i ją pogładził po głowie.

Kamila

Dodał, że jeśli dotknie jej czoła to zauważy, że Kamila ma gorączkę. - Nie, nie trzeba. Proszę, mów. - ona wpierw musi wiedzieć, o co chodzi, a potem będzie się o swoje zdrowie martwić.

Arno

- Masz gorączkę... - powiedział - Może jednak będzie lepiej jak wezwiemy lekarza? - spytał; po chwili kontynuował - Nie wiem co mam robić. - tak, dokładnie tak, był taki bezradny wobec Anny. xD

Kamila

- Nie trzeba, już mi lepiej. - taa, akurat, ale ona musi słuchać wszystkiego do końca. - Jak nie wiesz co masz robić ? Mógłbyś jaśniej ? - jego słowa odbijały jej się echem po głowie, ale i tak nic z tego nie zrozumiała, więc poprosiła o wyjaśnienie.

Arno

- Chodzi o to, że nie wiem jak odebrać moją córkę tej ćpunce. Ona tu przyszła z policją i prawnikiem, chwilę później była już z moją córką za drzwiami. - wpadł w słowotok i schował twarz w dłonie.

Kamila

- My też możemy zatrudnić prawnika i podać ją do sądu. Tylko potrzebujemy dowodów, że ona ćpa i nie potrafi zająć się dzieckiem. - przez rozgorączkowaną głowę przeszedł jej ten pomysł i od razu mu go sprzedała. Objęła go swoimi ramionami, choć nadal czuła na niego złość za zdradę.

Arno

- W takim razie będzie je trzeba zdobyć za wszelką cenę. - uśmiechnął się delikatnie - Skoro jedna metoda odebrania Ivy nie poskutkowała... - i w tym momencie można było wyczuć w głosie męża skruchę...

Kamila

- Jaka metoda ? - nadal była w tej samej pozycji, co przedtem, ale bardziej zaczęła boleć ją głowa Byleby dotrwać do końca... do końca...mówiła sobie w myślach i mocniej go trzymała, by nie omdleć.

Arno

- Myślałem, że odda mi Ivy jak się z nią prześpię. - powiedział i gwałtownie podniósł się z łóżka, po czym zbiegł na dół. Żałował już teraz, że jej powiedział - a czynu, o którym mówił żałował od początku.

Kamila

Nareszcie się przyznał. Ona była za słaba, by pobiec za nim na dół i zrobić mu wojnę. Ledwie wstała z łóżka i szła w stronę drzwi. Otworzyła je i nagle straciła przytomność. Osunęła się na ziemie i leżała w progu prowadzącym do sypialni.