Dom Patricka Hadleya

Granmor

-Jessica jest w swoim pokoju, przygotowuje się do przeprowadzki do męża. Chodź, siadaj.. - pokazała jej fotele po prawej, za wnęką które miały symbolizować drzwi.-Jak mogę pomóc? - spytała i udała się do kuchni, nalała soku i wróciła, podała go gościowi.

Kamila

Dziewczyna usiadła na fotelu.
- Oglądałaś dziś poranny program ABC ? - spytała, bo musiała nawiązać do tematu rozmowy.

Granmor

-Nie, zajmowałam się...moim rozwodem. - powiedziała z krzywym usmiechem.

Kamila

- Słucham ? Jak to... rozwodem ? - spytała Dominika no i oczywiście zakrztusiła się sokiem.

Granmor

-Jamie chce rozwodu, cale szczescie ze mamy rozdzielnosc majatkowa, szybko pójdzie. Ale teraz czeka mnie szukanie nowej wytwórni. Albo jego. -powiedziała machając dłonią w gestykulacji.-No,ale, mów o co chodzi?

Kamila

- A nic takiego... a gdzie Patrick ? - Dominisia upiła znów trochę soku.

Granmor

-Nie słyszałaś? Patrick po śmierci tej całej Lisy, zaczął znowu pic. Musiałam z jego siostrą wysłac go do ośrodka. Wczoraj miał małą przepustkę, bo Jess miała ślub, ale dzisiaj rano już wrócił do ośrodka. - powiedziała z krzywym uśmiechem. -Jako ludzie publiczni, wcale nie mamy łatwiej.

Kamila

- Przykro mi, ja nic nie wiedziałam. Nie myślałam nawet, że ludzie publiczni mogą mieć takie problemy... Ta Lisa była nawet przyjemną osobą... Ale koniec tego wspominania. Jak jesteś dziś zajęta, to ja już będę szła... - dopiła sok i wstała z fotela.

Granmor

-Ale poczekaj, mówiłaś coś o telewizji. Co się dzieje? - spytała ciekawsko Julie.

Kamila

- Nic, już nic właściwie... tylko prezenterzy są do kitu i próbują wsadzić nam jakieś głupie, nieprawdziwe plotki... - powiedziała kręcąc głową, jakby coś jej w tym nie pasowało.

Granmor

[color=green]Julie podniosła jedną brew ku górze.-Taa,jasne. Hmm, wpadni jjeszcze kiedyś. - pwiedziała z uśmiechem./color]

Kamila

- Dobrze. To cześć. - pożegnała się i poszła.
[wychodzi Dominika]

Sahem

[Fordowie ulotnili sie jakiś czas temu]

Granmor

**Jakiś czas później**
[narracja]Pod dom podjeżdza taksówka, a z niej wychodzi Patrick/narracja]
Mężczyzna rozgląda się po okolicy. Ściaga okulary przeciwsłoneczne.
Przez okno wygląda Julie.-Jess, przyjechał Pat! - krzyczy do przyjaciółki i wybiega z domu. Przytula się do kolegi.-Cześć....dobrze że już jesteś.
Patrick uśmiechnął sie szeroko.-Ja też się cieszę... wchodźmy do domu.

Seniorita-Qabi

-Pat!-wrzasneła i zbiegła z góry, rzuciła sie na niego-Tęskniłam.

Granmor

Patrick uśmiechnął się całując w czoło siostrę.-Ja również tęskniłem... mam zakaz wychodzenia z domu.... dzięki temu mogłem przyjechac szybciej. - powiedział z uśmiechem.-No, ale liczy się to że jestem.

Granmor

Patrick wyszedł na dwór, stanął na chodniku i otworzył skrzynkę pocztową. Zaczął przeglądać listy. -Rachunek, rachunek,rachunek...

Arno

Mason zbliżył się do domu przed którym stał chłopak; nie wierzył własnym oczom; gdy ujrzał Patricka...tak; właśnie tego sławnego Patricka Hadleya; wybałuszył tylko oczy wpatrując się w niego jak w posąg i nic nie powiedział...

Granmor

Patrick po raz kolejny powtórzył -Rachunki. - po czym spojrzał na Masona.-Prosze podnieść koparę.

Arno

Na sam tekst Mason roześmiał się po czym znów z niedowierzaniem spytał podekscytowany :
- To ty? - i cały czas się w niego wpatrywał.

Granmor

Patrick uśmiechnął się pod nosem.-No tak, to jestem ja. - powiedział patrząc na list.-O, z klubu Książki. - powiedział z uśmiechem.

Arno

- Boże... Patrick; zawsze marzyłem żeby Cię spotkać; a teraz nie dość, że mam do tego okazje to jeszcze widzę Cię na mojej ulicy...mieszkasz tu? - jęknął wciąż podekscytowany.

Granmor

Patrick pokazał biały budynek.-Ostatnio mogliśmy się nie spotkac, byłem.....zajęty. - powiedział z uśmiechem, chociaż wiedział że i tak pewnie plotkowano.

Arno

Po chwili gdy już wreszcie ocknął się z tej całej atmosfery, postanowił z nim normalnie porozmawiać jak sąsiad z sąsiadem; choć nie wiadomo czy było to możliwe...
- Zapomniałem się przedstawić... - urwał - Mason...Mason Devouey - powiedział, po czym uścisnął jego dłoń i uśmiechnął się tak szeroko, że uśmiech odsłonił wszystkie zęby.

Granmor

-Hmm, to ja też mam się przedstawić? - spytał z uśmiechem.