Dom przyjaciół NA SPRZEDAŻ

Naomi/Missy

Emily była już bliska końca. Było jej duszno, więc otworzyła drzwi i okna na oścież, by był przeciąg w pokoju. A ona rozkłada już końcówkę ubrań.

Kamila

Wtedy wparowała do jej pokoju Lucy. - Pomóc ci ? - spytała i siadła na łóżku Emily. Ona już kochała to miejsce, teraz tylko trzeba poczekać na przystojniaków. Takich jak Kirby.

Naomi/Missy

Tak same to zrobiły. - Dobra, teraz musisz mi wszystko opowiedzieć, skąd wytrzasnęłyście z Sandy takiego przystojniaka ? - spytała prowokacyjnie, bo ona chciała startować do niego.

Kamila

- No wiesz, honey, ja tak naprawdę nie wiem, skąd Sandy go wytrzasnęła. Sama uważa go za swojego przyjaciela, bratnią duszę poznaną na necie. Ale przystojny jest, no nie ? - i tak rozpoczęły się plotki.
A ona położyła się na łóżku i zaczęła czytać jakąś książkę.

Arno

Podszedł do drzwi i zapukał.

Kamila

Odłożyła książkę. Z pokoju obok dobiegały głosy... tak, one znowu plotkują na temat zwykłych chłopców. Poszła do drzwi i otworzyła je. - Hey. - powiedziała z uśmiechem na ustach starsza siostra.

Arno

- Hej, zauważyłem, że się dopiero wprowadziłaś i chciałem Cię przywitać. - uśmiechnął się kącikiem ust i po chwili pokazał jej butelkę wina.

Kamila

- Owszem wprowadziłam się, ale nie sama. Ale proszę, wejdź. - zaprosiła go do środka. - Jestem Sandy. I jak widzę postarałeś się o dobre wino dla sąsiadów... - zaśmiała się patrząc na butelkę wina.

Arno

- Szczerze mówiąc to nie musiałem daleko szukać. - uśmiechnął się delikatnie i się przedstawił - Michael, Michael Fox.

Kamila

- Usiądź. Tylko najpierw zdejmę folię. - wzięła się za folię, która była na fotelu, ściągnęła ją i odłożyła w bezpieczne miejsce. - Czego się napijesz ? Pewnie zechcesz wypróbować tego swojego wina... który to rocznik ? - bo on jej jeszcze nie podał, a ona z tą folią, więc tak nie wypada.

Arno

- Uhm...Szczerze mówiąc to wino jest dla Was. - uśmiechnął się delikatnie i po chwili zamyślenia dodał - 1978. - po czym się roześmiał.

Kamila

- Ano, przyda się nam na dzisiejszą imprezę. Chciałbyś przyjść ? I czego się napijesz jednak ? - uśmiechnęła się sympatycznie.

Arno

- Jeżeli jestem zaproszony to chętnie wpadnę... - powiedział i zaraz pomyślał o swojej siostrze... - Jeśli masz Martini, to poproszę... - uśmiechnął się niewinnie.

Kamila

- Martini ? Zobaczymy, co da się zrobić. - poszła szybko do pokoju Emily. - Dziewuszki, macie może martini ? Bo nasz gość chętnie by go wypił. - powiedziała z uśmiechem.
- A przystojny jest ? - od razu zaatakowała ją młodsza siostra.
- Tak, zaprosiłam go na dzisiejszą imprezę. - odpowiedziała z nieukrywaną niechęcią siostrze.

Arno

Uśmiechnął się do niej delikatnie zanim wyszła i teraz czekał...

Naomi/Missy

- Nie, nie lubię martini. Ale masz to, powinno mu zasmakować. - podała jej jakąś bursztynową butelkę z napojem. Ostrzegam, że mocnym Wink

. Bimber jakiś wiejski xD. - A możemy go poznać, czy chcesz go zachować tylko i wyłącznie dla siebie ? - spytała zadziornie.

Kamila

- To jest przecież nasz gość. Chodźcie. - powiedziała biorąc butelkę i zeszła. - Niestety nie mamy martini, tylko to. - pokazała butelkę. - To jest... bimber. Chcesz ? - spytała zawstydzona tym bimbrem.
A z pokoju nadal dobiegały szepty. - Idziemy, czy może lepiej zostawmy ich samych ? - zapytała szeptem Lucy, po czym wybuchnęła niepohamowanym śmiechem.

Arno

- Nie, dzięki. - uśmiechnął się delikatnie i dodał po chwili - Przynieść coś na imprezę? W końcu nie wypada przyjść z pustymi rękoma.

Kamila

- Jakbyś mógł. - odparła zawstydzona. - To może napijesz się kawy ? To akurat mamy w domu. - dodała po chwili.

Arno

- Zapewne tylko to...? - zaśmiał się - Tak, poproszę. - uśmiechnął się do niej uroczo- Dom nieuposażony i jak wy chcecie zrobić imprezę, hm? Chyba będziecie potrzebowały pomocy.

Kamila

Zaparzyła kawy. - Tak, bardzo nam się przyda czyjaś pomoc. - podała mu kawę w swojej ulubionej filiżance, sobie też zrobiła oczywiście. - Chcesz nam pomóc ? - spytała po chwili. Nie była pewna, czy to nie będzie narzucanie się z jej strony.

Arno

Podziękował za kawę i upił łyk. - Jeśli mogę i jeśli nie będę zajęty, to bardzo chętnie. - uśmiechnął się do niej delikatnie.

Kamila

- Dzięki, ale my nie chcemy cię wykorzystywać, nie pomyśl tak o nas. - powiedziała z gestykulacją, przy czym wyglądała naprawdę uroczo.

Arno

Przez chwilę jej się przyglądał. - Jednak jak sama wspomniałaś przyda się Wam pomoc - więc Wam pomogę. - uśmiechnął się do niej kącikiem ust i napił się kawy.

Kamila

- Jesteś wspaniały, czy reszta sąsiedztwa też taka jest ? - jak tu są tacy mili sąsiedzi, to będzie im się tu dobrze mieszkało. O ile Lucy nie złamie serca żadnemu miłemu chłopcu.