dom Melisy

Kamila

Zapewne rano wstał i poszedł się umyć. W czasie prysznicu zastanawiał się, kiedy Melisa wróci do domu, bo jeż się nad tym zastanawiam i nie mogę tego wyciągnąć od Naomi, bo ona ciągle gdzieś mi umyka i nie mam jak się z nią skontaktować. I tyle mam do powiedzenia

.

Kamila

Po prysznicu więc wyszedł na dwór po gazetę. Z gazeta siadł se wygodnie w fotelu i czytał.

Naomi/Missy

Po króciutkim przeskoku :
Melisa spała dziś w jakimś hotelu, więc wróciła po cichu do domu. - Adam, kochanie... - szeptała i próbowała go zbudzić, bo spał z gazetą w rękach.

Kamila

W końcu go zbudziła. - O, nareszcie wróciłaś. - mruknął do niej.

Naomi/Missy

- Adam proszę, wybacz mi. - powiedziała milutko i przybliżyła twarz do niego. No i będzie cmok ?

Kamila

Przeskok roczny :
Podjął decyzję. Nie ma już u niej szans. Najlepiej, jeśli stąd wyjedzie. Powie to Melisie, gdy się obudzi. - myślał o tym pod prysznicem i ogólnie wyglądał tak sexi, że z przyjemnością bym go schrupała

.

Naomi/Missy

Obudziła się i zajęła kuchnię.

Kamila

Słyszał ją krzątającą się po kuchni, więc wyszedł spod prysznica i owinął się ręcznikiem, po czym poszedł do kuchni. - Meliso, musimy poważnie porozmawiać. - zaczął nieprzyjemną dla niej rozmowę.

Naomi/Missy

Ale ona nie pozwoliła mu dojść do słowa bo Adam zrób to, zrób tamto... itd.

Kamila

No to on wypełniał nadane przez nią obowiązki. I zachowywali się jak stare, dobre małżeństwo.

Naomi/Missy

- Adam, skocz do sklepu po krótkie zakupy. Tu masz listę.- podała mu kartecZkę i taka władcza była, że ho ho ho.

Kamila

- Musimy porozmawiać. Może dasz mi wreszcie dojść do słowa ?

Naomi/Missy

- Dobrze. - usiadła. - Jeśli to takie ważne to proszę, mów. - dodała i założyła ręce na piersi.

Kamila

Miał zacząć o czym innym, ale w ostatniej chwili zmienił zdanie. - Powiedz mi, ale szczerze, czy ty na prawdę poroniłaś NASZE dziecko, czy ONO wcale nie istniało ? - spytał z naciskiem na słowa napisane capsem.

Naomi/Missy

Była w szoku, po prostu zatkało ją. No ale będzie z nim szczera... - Tak, ono nie istniało. - powiedziała wprost i uciekała wzrokiem wszędzie, byleby nie patrzeć na niego.
* *
Obudziła się i szybciutko zajęła łazienkę.

Kamila

Został z nią, bo choć raz była z nim szczera. W tym momencie wyjmował z garażu różne taśmy i wszystko, co potrzebne będzie do zabezpieczenia domu.

Kamila

Zabezpieczył dom, więc był pewny, że nic go nie zniszczy. A nawet jeśli, to nie liczy się już jego życie. Usadowił się wygodnie w fotelu i oglądał jeszcze telewizję. Zawsze ma szczęście, więc nie umrze, a jeśli ma pecha to trudno. I tak już nie ma dla kogo żyć.

Naomi/Missy

Ona jak głupia na czas tornada schowała się w wannie.

[nar]Dom był nawet mocno uszkodzony. Nie było dachu, sufit, oraz ściana północna i południowa się zawaliły. "Czarna śmierć" wywaliła ją aż na ulicę Wisterii - wisiała na jakimś pobliskim płocie. Pomoc przybyła i zawiozła ją do szpitala, lecz pani Honda jest w stanie krytycznym i tylko pierwsze kilka godzin zadecyduje o jej życiu.[/nar]
/ciekawe co zrobisz z Adasiem xD
ja myślę, że będzie cały i zdrów i poczuwa trochę przy umierającej Melisie

Kamila

/taa... jasne... on też musi mieć jakieś poważne obrażenia, przecież był w centrum tornada

Jego wywiało również na płot tuż obok Melisy

. Jest bardziej "porozrywany" od swojej dziewczyny i umiera powoli jadąc do karetki.

Naomi/Missy

[nar]Po ogólnym remoncie powróciły tu : niepełnosprawna Mel i jej siostra Claire.[/nar]
- Claire, czy on musiał umrzeć ?
- Tak, musiał. Ale ty musisz żyć dalej. Pamiętaj, najważniejsza jest teraz rehabilitacja. On i tak przecież tak bardzo cię krzywdził...
- Spadaj ze swoimi gadkami. - i odjechała wózkiem do łóżka.
- Może ci pomóc ? - spytała widząc męczarnie siostry.[/color]
[i]- Nie potrzebuję twojej pomocy. Chcę, byś kurwa stąd wyjechała, a ja bym kurcze umarła. Bo tak będzie najlepiej.

Arno

Zaparkowała przed domem, wysiadła z samochodu. Podbiegła do drzwi i zapukała do nich.

Naomi/Missy

Drzwi otworzyła smutna Claire. - Dzień dobry, w czym mogę służyć ? - spytała kobiety i ciągle zerkała do środka, skąd było słychać wiele przekleństw oczywiście ze strony Mel.

Arno

Zdziwiła się na widok kobiety...
- Dzień dobry. Jestem Jodie, jestem przyjaciółką Melisy, a Pani kim jest? - spytała, Mel nigdy nie wspominała o siostrze.

Naomi/Missy

- Claire, Claire Honda, siostra Melisy. - odpowiedziała spokojnie. - Proszę, niech pani wejdzie. - wpuściła ją do środka i krzyknęła - Mel, masz gościa ! Może wstąpisz na chwilę do salonu ?
- Nie pojadę do żadnego salonu. Przyprowadź ją tutaj ! - słychać było krzyk z pokoju.
- Proszę za mną. - zaprowadziła Jodie do pokoju siostry. Nagle Jodie widzi Melisę na specjalnym łóżku dla inwalidów. - To ja was zostawię same... może czegoś się napijecie ? - spytała z taką troską i smutkiem w głosie.
- Kakao, bo i tak nie pozwalasz mi pić kofeiny. - warknęła do siostry i spojrzała na Jodie. - Witaj. Chodź tu, niech cię wyściskam.- i wyciągnęła ręce, które jako jedyne kończyny miała sprawne.

Arno

A ona gdy ją tylko przytuliła zaczęła płakac - wrażliwa była...Nie wiedziała o tornadzie.
- Co się do kurwy nędzy stało?! - była nadal w szoku.