Dom Alex i Rayana

Ofelia

A Ryan właśnie robił pizzę na kolacje. Taką domową, dobrą

Przerwał wyrabianie ciasta, gdy usłyszał to marne i wymęczone "hej". Podszedł do Alex i cmoknął ją delikatnie w szyję.
-Nie udało się?- zapytał. Nie mógł jej dotknąć, bo ręce w mące całe miał xD -Wiesz... Mama wyjechała.

miss.

- Nie... ale dzwonili z *****. Chcą kupić moje zdjecia. No ale co z tego... ja chce wstawac rano i iść do pracy, a nie tylko w domu siedzieć. - westchnęła.
A ***** to nazwa gazety xd nie chce mi sie myśleć.

Ofelia

-I ty sie nie cieszysz?- miźnął ją palcem po nosku, zostawiając biały ślad. -Możesz wstawać rano i iść robić zdjęcia. Taka praca fotografa... A co innego robić byś chciała, hm?

miss.

Wzruszyła tylko ramionami i nie odpowiedziała na to pytanie. Ale powiedziała coś innego.
- Kocham Cię, rajan. - zebrało jej sie na wyznania XD

Ofelia

Aż się wzruszył. Jak to mówiła, wyglądała tak słodko. Uśmiechnął się do niej czule i przytulił do siebie. Starał się jej nie dotykać rękami, nie chciał zostawić jej na bluzce białych śladów.
-Ja ciebie też kocham, wiesz?- wymruczał jej do ucha. -A teraz powiedz mi księżniczko, z czym najchętniej zjesz pizze?- zapytał, gdy już ją puścił.

miss.

Ogólnie to ona siedząc na tej podłodze to wyglądała jak taka sierota XD
A w odpowiedzi wzruszyła ramionami.
- Tak jak zwykle... - i sie uśmiechnęła. A ja dodam że "tak jak zwykle" to ser, szynka, pieczarki

najprostsze co moze być

Ofelia

Według Ryana była to bardzo słodka sierota xd
-Dobrze skarbie.- uśmiechnął się lekko i cmoknął ją w czółko. Wstał i poszedł do kuchni, dalej wyrabiać ciasto. Co jakiś czas zerkał, czy Alex nie próbuje się przypadkiem upić, czy coś.

miss.

Blah blah... ona nie chciała się upijać. Ona sie tylko napiła. Jeszcze chwile tak posiedziała czy tam postała i doszła do siebie. Weszła do kuchni.
- Pomóc Ci w czymś?

Ofelia

Podniósł głowę i przestał wyrabiać ciasto. Zastanowił się, jakie zadanie mógłby przydzielić Aleksandrze.
-Jeśli chcesz... możesz pokroić pieczarki.- uśmiechnął się szerzej i wskazał wzrokiem koszyczek z grzybkami. -Albo ***.

***- dowolna czynność, której nie chce mi sie wymyślać xD Bo ja nie wiem co można jeszcze zrobić ; p

miss.

No to wzięła się za krojenie pieczarek.

Ofelia

-Do twarzy Ci z nożem.- stwierdził i uśmiechnął się szekszownie. -Nigdy nie myślałaś o zostaniu płatnym zabójcą albo kucharką? Trochę przepaść, ale w obu tych zawodach korzystasz z noża.
Skończył wyrabianie ciasta. Teraz je rozwałkowywał

miss.

Roześmiała się.
- Kucharka ze mnie marna... ale ten zabójca. Kto wie... Masz upatrzoną jakąś ofiarę? - rzuciła lekko dalej krojąc te pieczarki.

Ofelia

Zastanawiał się przez chwilę.
-Edward!- wypalił i wskazał na psa plączącego się po kuchni. Rzucił mu kawałek szynki. -Tylko żre, trzeba go wyprowadzać, a rano wpycha się nam do łóżka.- uśmiechnął się szeroko. Oczywiście żartował. Nie chciał uśmiercać Edwarda xD

miss.

- O nieeee.... to to na pewno nie.
- To moje kochane psisko i ma zyć długo i szczęśliwie. - poklepała psa po mordce.

Ofelia

-Nie nadajesz się na morderce. Morderca nie zna litości.- pouczył ją i rzucił Edwardowi kolejny kawałek szynki. Pies złapał go w locie.
-W takim razie powinniśmy ogrodzić sobie dom. Co jeśli wybiegnie na ulice i coś go rozwałkuje?- wałkował dalej xD

miss.

- Ogrodzić? Nie... przecież nie wypuszczamy go na ulice tylko do tyłu. więc po co?

Ofelia

-No nie wiem... Jakby się tak przekopał pod domem na drugą stronę?- wyszczerzył się i zaczął smarować placek sosem, który wcześniej przygotował. -Chciałbym otworzyć restauracje.- powiedział tak nagle. Ni z gruchy ni z pietruchy.

miss.

- Naprawde? - aż odłożyła nóż.
- To jest świetny pomysł

Ofelia

-Tak uważasz? Wiesz, że zawsze chciałem zostać psychologiem lub nekrofiliologiem. No dobra, tym drugim nie koniecznie, ale w każdym razie doszłem do wniosku, że... To nie ma przyszłości. A ja lubię gotować.- wzruszył ramionami i dalej rozsmarowywał sos. Spojrzał na Alex i uśmiechnął się szekszownie.

miss.

- oczywiście ze tak uważam. A poza tym mozesz być psychologiem z knajpą. Nie jesteśmy biedni, mamy co zainwestować.

Ofelia

-Tak, ale... Boje się, wiesz? Że mi się nie uda. Że to będzie totalna porażka.- zrobił taką dziwną minę i przestał rozsmarowywać sos.
-Kocham Cię, wiesz?- powiedział to już drugi raz tego dnia. Pocałował ją lekko/ -Nawet nie wiesz ile dla mnie znaczy twoje wsparcie. I to, że jesteś. To, że jesteś moją rusałką.- prawie się wzruszył xD

miss.

A ona się rozczuliła XD
- Oł... - i przekrzywiła tak śmiesznie głowę

Ofelia

-Wyściskałbym Cię, ale jestem brudny.- powiedział uśmiechając się lekko i wrócił do rozsmarowywania sosu. -Z tobą mi do twarzy.- dodał na koniec i zaczął nakładać ser na placka

p

miss.

- Oczywisćie. - i skonczyła kroić.
- Proszę - podała mu te pieczarki i jeszcze go cmoknęła w polika. Bo on kochany był. I defakto to co sie dzieje na TH wcale nie musiało być odzwierciedleniem ich historii tutaj XD

Ofelia

Ryan wziął do ręki jeden kawałek pieczarki i przyjżał mu się pod światło.
-Jak profesjonalnie pokrojony. I po co ja kupowałem urządzenie do krojenia warzyw? Mogłaś wcześniej objawić swój talent.- uśmiechnął się lekko i miźnął ją palcem po policzku. Zaczął układać pieczarki na serek. I nie musi, bo ten Ryan by jej nigdy nie zdradził ; p